ईंद्रसभामां ईन्द्रे तेमना गुणोनी प्रशंसा करी हती अने देव–देवी तेमनी
परीक्षा करवा आव्या हता. पांचमा भवमां तेओ क्षेमंकर तीर्थंकरना
पुत्र वज्रयुध्ध हता त्यारे एक देव तेमना तत्त्वज्ञाननी परीक्षा करवा
आव्यो हतो अने त्रीजा भवमां तेओ धनरथ तीर्थंकरना पुत्र मेघरथ
हता, त्यारे बे देवीओ तेमना ब्रह्मचर्यनी परीक्षा करवा आवी हती. ते
धीर–वीर–धर्मात्मा बंने वखते पोताना पवित्र गुणोमां निष्कंप–अडोल
बे प्रसंगो मुमुक्षु जीवोने ज्ञान अने वैराग्यनी द्रढताना प्रेरक छे ने
आत्मसाधना माटे उत्साह प्रेरे छे;–तेथी ते बे प्रसंगोनुं टूंक वर्णन
अहीं शांतिनाथ–पुराणमांथी आप्युं छे.
नगर बहारमां तो, जिनमंदिरोना शिखर उपर जडेला रत्नोना प्रकाशथी शोभी रह्युं छे
अने अंतरंगमां, धर्मात्माओना सम्यग्दर्शन–ज्ञान–चारित्ररूपी रत्नोथी शोभी रह्युं छे.
ते सुशोभित नगरीमां महा पुण्यवंत, धर्मात्मा क्षेमंकर महाराज राज्य करता हता;
मूर्ति समान शोभता हता. तेमने कनकचित्रा नामनी गुणवंती राणी हती.