आत्माना अंतरमां जे वैभव भर्यो छे तेनुं
चैतन्यवैभव अंदर भर्यो छे! ते सन्तोए बताव्यो
छे. अहो, आवा निजवैभवने कोण न देखे? कोण न
ल्ये? कोण न अनुभवे? हे जीवो! तमे तमारा
आवा आत्मवैभवने देखो, अनुभवो; तमने परम
आनंद थशे.
ज्ञानस्वभावी आत्मा अकार्यकारणपणारूप धर्मथी सहित छे. जेम आत्मद्रव्य परना
वगरनां छे.
एवो आत्मा नथी. तेमज आत्मा कारणरूप थईने रागने करे–एवो पण तेनो स्वभाव
नथी. आत्मानो स्वभाव एवा अकार्यरूप छे के अन्य कोई कारणोनी अपेक्षा तेने नथी.
निजस्वभाव सिवाय अन्य कोई कारणोने ते पोताना कारणपणे स्वीकारतो नथी.
तेमज कर्म वगेरे अन्य पदार्थनुं कारण थाय एवुं कारणपणुं पण आत्माना स्वभावमां
नथी. त्रिकाळीस्वभावमां तो नथी ने ते स्वभाव तरफ झुकेली निर्मळपर्यायमां पण कोई
कारण थाय तो तो विकार सदा थया ज करे.–पण एम नथी.