राजचंद्रजीना जन्मने आ कारतक सुद पूर्णिमाए सो वर्ष पूर्ण थईने १०१ मुं
वर्ष शरू थशे. आजे तो तेओ आपणी समक्ष नथी पण आत्मानी मुमुक्षुताने
जगाडनारा तेमनां वचनो आजेय हजारो जिज्ञासुओ होंशे होंशे वांचे–
विचारे छे. ने तेनुं ज थोडुंक दोहन आपणी आ लेखमाळामां रजु थाय छे.
(सुरत), ध्रांगध्रा, केशवलाल उगरचंद (रमोस), हर्षदाबेन जैन
(पालनपुर), राजाबहादुर जैन (खंडवा) हेमकुंवरबेन (भीलाई)
प्रभावतीबेन (भावनगर) मीनाबेन जैन (सोनगढ) भीखालाल
वर्द्धमान (गढडा) वगेरे तरफथी अनेक वचनामृतो मळ्या छे, तेमांथी
संकलन करीने (अने केटलाक संपादक तरफथी चूंटीने) आ लेखमाळामां
क्रमेक्रमे रजु करवामां आवशे. जे मुमुक्षुओए उत्साहपूर्वक आ वचनामृतो
पसंद करीने लखी मोकल्या छे तेमनो आभार मानीए छीए. धार्या करतां
घणां वधु वचनामृतो प्राप्त थया छे, एटले हवे कारतक सुद पुनम पछी न
मोकलवा विनंती छे.
आ सौराष्ट्रनी धरतीने पावन करता हता.....बंनेनी वय वच्चे मात्र २२
वर्षनुं ज अंतर छे. ए रीते ११ वर्ष सुधी बंनेनुं समकालीनपणुं हतुं. ने
भाव अपेक्षाए पण सम–भावीपणुं छे. आपणा ‘आत्मधर्म’ नुं ए एक
गौरव छे के आजे ‘रजतजयंति’ वर्षमां प्रवेशकाळे ए बंने महात्माओनां
वचनामृतने एकसाथे ते रजु करी रह्युं छे.
सर्व प्रकारनी अपेक्षानो त्याग करी नमस्कार करीए छीए.