मागशर २४९४ : आत्मधर्म : १
वार्षिक लवाजम वीर सं. २४९४
चार रूपिया मागशर
आत्मामां सम्यग्ज्ञानरूपी सूर्य उगे तेने सुप्रभात कहेवाय छे.
आत्मा ज्ञानसूर्य छे; ते चैतन्यप्रकाश वडे राग अने ज्ञाननो भेद पाडे छे, रागथी भिन्न
ज्ञानने अनुभवतो चैतन्यसूर्य प्रकाशे छे, ते मंगल प्रभात छे.
अनंत चतुष्टयस्वरूप आत्मा छे; ज्ञान–दर्शन–आनंद–वीर्यना बेहद स्वभावथी भरेल
शुद्ध आत्मवस्तुनो अनुभव करतां ज आत्मा पोते चेतना प्रकाश वडे प्रकाशमान थाय छे.
तेमां रागादि जरापण नथी. आवा अनुभवथी आत्मा आनंदरूप थाय छे. जुओ, आ
आनंदमय सुप्रभात ऊग्युं. अनादिथी न बेसेलुं एवुं नवुं वर्ष तेने शरू थयुं.
रे जीव! तुं जाग...जाग...अनादिथी मोहभावमां सूतो...हवे तो आत्मामां आवुं सुप्रभात
ऊगाड...जागीने तारा शुद्धस्वरूपने जो तो खरो; तेमां रागादि संसार छे ज नहीं. पूर्ण वस्तुने
प्रतीतमां लेतां सुखमय वर्ष शरू थशे.
संतो जे अनंत सुखधामने ध्यावे छे ते सुखधाम तारामां छे; तेने तुं प्रतीतमां ले,
ध्यानमां ले. एना ध्याननी धून चडतां आनंदनो अनुभव थशे. हुं आवा शुद्ध आत्माने
प्रणमुं छुं, राग तरफ मारी परिणति नथी ढळती, मारी परिणति शुद्ध आत्मा तरफ ढळे छे. –
आवी परिणति वडे चैतन्यना तेजथी झळहळतुं आनंदमय प्रभात खीले छे.
आत्मानो अनुभव करवानी धून जगाड. जगतनी बीजी धून मुक एककोर. अंदर
कारणपरमात्मामां एकाग्र थईने तेने ध्यावतां सम्यक्त्वादि निर्मळकार्य प्रगटी जाय छे,
आत्मानी चेतना स्वरसथी विकसवा लागे छे......शक्तिमां जे हतुं ते पर्यायमां प्रगट थाय छे
ने सादिअनंत आनंदमय सुप्रभात खीले छे.
–बेसता वर्षना प्रवचनमांथी