: पोष : २४९४ आत्मधर्म :३३:
(२प६) जेनुं हृदय शुद्ध सन्तनी बतावेली वाटे चाले छे, तेने धन्य छे.
(२प७) मोक्षनो मार्ग बहार नथी पण आत्मामां छे.
(२प८) जेम बने तेम आत्माने ओळखवा भणी लक्ष दो.
(२प९) मुमुक्षुपणुं जेम द्रढ थाय तेम करो.
(२६०) आत्म उपयोग ए कर्म मुकवानो उपाय.
(२६१) कोई बांधनार नथी, पोतानी भूलथी बंधाय छे.
(२६२) गुणीना गुणमां अनुरक्त थाओ.
(२६३) आत्माने सत्यरंग चढावे ते सत्संग.
(२६४) मोक्षनो मार्ग बतावे ते मैत्री.
(२६प) दुर्जनता करी फाववुं–ए ज हारवुं, एम मानवुं.
(२६६) आपणे जेनाथी पटंतर पाम्या तेने सर्वस्व अर्पण करतां अटकशो नहीं.
(२६७) हजारो उपदेशवचनोनुं कथन सांभळवा करतां तेमांनां थोडां वचनो पण विचारवा ते
विशेष कल्याणकारी छे.
(२६८) ज्ञानीओए एकत्र करेला अद्भुत निधिना उपभोगी थाओ.
(२६९) राग करवो नहि, करवो तो सत्पुरुष पर करवो. द्वेष करवो नहि, करवो तो कुशील पर
करवो.
(२७०) अनंतज्ञान, अनंतदर्शन, अनंतचारित्र अने अनंतवीर्यथी अभेद एवा आत्मानो एक
पळ पण विचार करो.
(२७१) निर्ग्रंथता धारण करतां पहेलांं पूर्ण विचार करजो. ए लईने खामी आणवा करतां
अल्पारंभी थजो.
(२७२) आ तो अखंड सिद्धांत मानजो के संयोग, वियोग, सुख, दुःख, खेद, आनंद अणराग,
अनुराग ईत्यादि योग कोई व्यवस्थित कारणने लईने रह्या छे.
(२७३) समर्थ पुरुषो कल्याणनुं स्वरूप पोकारी पोकारीने कही गया, पण कोई विरलाने ज ते
यथार्थ समजायुं.
(२७४) अमे बहु विचार करीने आ मूळ तत्त्व शोध्युं के गुप्त चमत्कार ज सृष्टिना लक्षमां नथी.
(२७प) रे जीव! हवे भोगथी शांत था, –शांत था. विचार तो खरो के एमां कयुं सुख छे?