: ૨૮ : આત્મધર્મ : ફાગણ : ૨૪૯૪ :
અજ્ઞાનભાવે આ સંસારના બંધનમાં બંધાયેલો તું, અને હવે આ મનુષ્યભવમાં
સત્સમાગમે એ સંસારબંધનથી છૂટવાના (મોક્ષને સાધવાના) તને ટાણાં આવ્યા, સન્તો
તને તારા મોક્ષની વાત સંભળાવે, –અને એ સાંભળતાં છૂટકારાના આનંદથી તારું હૈયું જો
નાચી ન ઊઠે–તો તું પેલા વાછરડામાંથી પણ જાય તેવો છે ! અહા, મોક્ષના પરમસુખની
વાત જ્ઞાની પાસેથી સાંભળતાં ક્યા આત્માર્થી જીવને અંતરમાં હોંશ ને ઉલ્લાસ ન આવે!
સત્સ્વભાવના ઉલ્લાસથી અલ્પકાળમાં તે જીવ મુક્તિને સાધ્યા વગર રહે નહીં.
પરમાત્મપ્રકાશની ટીકામાં છેલ્લે શાસ્ત્રના તાત્પર્ય તરીકે શુદ્ધાત્માની ભાવના
શોધે છે શું કિનારે મોતીને શોધનારા?
કોડીને શંખલીઓ દેશે તને કિનારા.
વસ્તુ કદી મોંઘી ય મળતી નથી સહજમાં,
મોતીને મેળવે છે મજધાર ડૂબનારા.
(જયેન્દ્ર મહેતા)
(અહીં વિકલ્પરૂપી કિનારો,
રત્નત્રય રૂપી મોતી ને સ્વાનુભૂતિરૂપી
સમુદ્ર–એમ લક્ષગત કરીને ઉપરની પંક્તિ
ફરી વિચારો.)
जीवन में सुख दुःखादिक का,
चक्र निरंतर फिरता है ।
मानव–पद के गुण–गौरव का
सफल परीक्षण करता है ।
वीर पुरुष की संकट में भी,
धर्म–भावना बढती है ।
उलटी करने पर भी अग्नि–
ज्वाला ऊपर चढती है ।