सळगावी दीधा. तेमनी उमर ४४ वर्षनी हती. तेमनी माता घेलीबेन सोनगढमां रहे छे,
ने तेओ पण सोनगढ गुरुदेवना दर्शनार्थे आववानी तैयारीमां हता –एवामां आ करूण
बनाव बनी गयो. तेमनो नानो भाई अमृतलाल पण नानो हतो त्यारे सोनगढमां
रहीने तत्त्वनो अभ्यास करतो हतो. सद्गत आत्मा देवगुरुधर्मना शरणे शांति पामो,
–संसार तो आवो छे....तेमां हे जीव! तुं ऊंघीश मा.
जमाई) ता.१४–२–६८ ना रोज पोरबंदर मुकामे हृदयरोगनी बिमारीथी स्वर्गवास
पाम्या छे. थोडा वखत पहेलां तेओ सोनगढ आवेल ने केटलोक वखत रहेला; गुरुदेव
प्रत्ये तेमने भक्तिभाव हतो, तथा सोनगढनुं शांतिमय वातावरण तेमने गमतुं अने
कायम सोनगढ आवीने रहेवानी तेमनी भावना हती. पण ते भावना पूरी थाय त्यार
‘सहजानंदी शुद्धस्वरूपी’ नुं स्मरण करता हता. तेमनो आत्मा वीतरागी देव–गुरु–
धर्मनो सत्संग पामीने आत्महित साधो–ए ज भावना.
पारवतीबेनना मातुश्री) रळीयातबेन ता.१६–२–६८ ना रोज सोनगढ मुकामे लगभग
बे दिवस अगाउ गुरुदेव तेमने दर्शन देवा पधारेला तेथी तेओ प्रसन्न थया हता. अने
छेवट सुधी धर्मनुं श्रवण करता हता. देव–गुरु–धर्मना शरणे तेओ आत्महित पामो.
ता.१०–२–६८ ना रोज केन्सरनी बीमारीथी स्वर्गवास पाम्या छे. जो के तेमने
द्वारा धर्मचर्चानुं श्रवण करता तेओ खूब आनंदित थता, ने देहनी तीव्र वेदना छतां तेओ
सतत सांभळता तथा गुरुदेवनो फोटो जोईने भक्ति व्यक्त करता हता, गंभीर दरदमां
पण तत्त्वज्ञाननी आवी असर देखीने डोकटर तेमज घणा माणसो प्रभावित थया हता.
श्री सूरजबेन वीतरागी देव–गुरुनी भक्तिमां आगळ वधीने आत्महित पामो.