मुमुक्षु भाई श्री नवलचंद जे. शाहे गुरुदेवना
अहीं आप्युं छे; –ते सर्वे जिज्ञासुओने उपयोगी थशे.
विचार करवो. आम न थाय तो अमस्तुं दुःख उत्पन्न थाय छे.
(असंख्य चेतनप्रदेशोमां) रहेलो जीव कहे के मने ताव आव्यो; खाधुं शरीरे अने
अरूपी सूक्ष्म चेतनपदार्थ कहे के में खाधुं; –आम साचा निर्णय वगर खोटुं दुःख उत्पन्न
थाय. तेथी हवे एटलुं तो पहेलां नक्क्ी करवुं के हुं कोण छुं? दरेक जीव पोतानी अस्ति
एटले पोतानुं होवापणुं, पोतानुं ‘अहं’ पणुं तो चाहे छे, (परमां ‘अहं’ पणुं ते दोष
छे, परंतु पोतामां ज पोतानुं अहंपणुं एटले के स्वमां ज स्वबुद्धि–ते दोष नथी पण ते
तो श्रद्धानुं कार्य छे,) पोतानो अभाव कोई चाहतुं नथी. पोते कई अस्ति छे? तेनो
निर्णय करवा माटे जिनेन्द्रभगवाने सरल अने अकाट्य उपाय बताव्यो छे; ते उपाय
एटले छ द्रव्योनां लक्षण सहित विभाग करवो ते.