: ४ : “आत्मधर्म” : वैशाख : र४९४
र०. आत्मा–स्वयं रागथी पार थईने शुद्धनय वडे पोते पोताने
शुद्धस्वरूपे अनुभवे छे. आवो अनुभव करे त्यारे ज जीव
धर्मी थाय छे.
र१. पुण्य–पापनी वृत्तिओ ते शुद्धआत्मानी अनुभूतिमां नथी; ए
बंने प्रकारनी वृत्तिओ मलिन छे, तेनाथी जुदी शुद्ध–चैतन्यनी
जे अनुभूति छे ते अत्यंत पवित्र छे.
रर. अनुभव माटे जिज्ञासु थईने शिष्य पूछे छे–प्रभो! आपे
कह्यो एवो शुद्धात्मा कंईक लक्षमां तो लीधो, तेवा आत्मानी
अनुभूति केम थाय? अशुद्धता होवा छतां शुद्धआत्मा कई
रीते अनुभवमां आवे?
र३. श्रीगुरु बे नयना खुलासा वडे तेने अनुभवनी रीत समजावे
छे : भाई! जे अशुद्धभावो छे ते शुद्धनयना विषयमां नथी.
माटे शुद्धनयनुं अवलंबन लईने आत्मानो अनुभव करतां,
अशुद्धता रहित एवो शुद्ध आत्मा तने अनुभवमां आवशे.
र४. जेणे आवो अनुभव कर्यो तेनुं जीवन सफळ छे.
रप. पर्यायमां अशुद्धता अने कर्मसंयोग देखाय छे–छतां तेना
वगरनो आत्मा अनुभवी शकाय छे;– केम के ते भावो
आत्मानो भूतार्थस्वभाव नथी, पण अभूतार्थ छे, आत्माना
स्वभावनी अनुभूतिथी ते बहार छे.
र६. अरे जीव! तारा भूतार्थ शुद्धस्वभावने तें रुचिथी सांभळ्यो नथी.
तारा स्वभावनी ए दुर्लभ वात सन्तो तने समजावे छे. रुचि
करीने लक्षमां लेतां आत्मा न्याल थई जाय–एवो आत्मस्वभाव छे.
र७. पाणीनो संयोग होवा छतां जेम कमळपत्रना अलिप्त
स्वभावने पाणी अडयुं नथी; तेम कर्मनो संबंध होवा छतां
अस्पर्शी–चिदानंदस्वभावनी सन्मुख थईने अनुभव करतां
आत्मा कर्मसंबंध वगरनो अनुभवाय छे.
र८. भाई, परना संबंधवाळो अशुद्धआत्मा ज तें अनादिथी
अनुभव्यो; पण हवे शुद्धनयवडे स्वभावनी समीप आवीने
शुद्धपणे आत्माने अनुभवमां ले.
र९. जेम पर्यायमां अशुद्धता अनादिथी छे तेम शुद्धस्वभाव पण
अनादिथी छे, पण शुद्धने भूलीने एकला अशुद्धपणे ज पोताने
अनुभवे छे. –ए अशुद्धअनुभवनुं नाम ज संसार छे, ते दुःख छे.
३०. शुद्धस्वभाव हुं, ने अशुद्धता हुं नहि –एम भेदज्ञानवडे निर्णय
करीने शुद्धपणे पोताने अनुभववो ते मोक्षनो उपाय छे, ते सुख छे.