અનુભવસહિતનું જ્ઞાન તે સાચું જ્ઞાન છે, ને એવા જ્ઞાનપૂર્વક આનંદમાં એકાગ્રતા તે
સાચું આચરણ છે. રાગ અને બાહ્યક્રિયા એ ધર્મીને નિજસ્વરૂપે ભાસતા નથી. જેનાથી
કોણ કહે? સમ્યકત્વ વગર શુભરાગના આચરણ પણ અનંતવાર જીવ કરી ચૂક્યો, પણ
જન્મ–મરણથી છૂટકારો ન થયો; ભગવાન તેના શુભઆચરણને સાચું આચરણ કહેતા
નથી.
ઉત્તર:– હા; જ્ઞાન અને આચરણનું સ્વરૂપ તો ત્રણે કાળે આવું જ છે; પંચમ–
આવા જ્ઞાન–આચરણસહિત વિચરે છે, તેમાંથી છઠ્ઠાગુણસ્થાનવર્તી કોઈ મુનિને સંહરણ
કરીને કોઈ આ ભરતક્ષેત્રમાં મુકી જાય, તો ભરતક્ષેત્ર અને પંચમકાળ હોવા છતાં,
વિદેહના તે મુનિ ક્ષપકશ્રેણીવડે અહીં કેવળજ્ઞાન પામી શકે છે. તેને કાંઈ આ ક્ષેત્ર કે કાળ
પોતામાં છે, બહારમાં તેનું કાર્યક્ષેત્ર જરાપણ નથી આમ પરથી અત્યંત ભિન્નતા સમજીને
તારા નિજસ્વરૂપને તું સંભાળ. –આ જ ભાવમરણથી છૂટવાનો ને પરમ આનંદની
પ્રાપ્તિનો ઉપાય છે.
પ્રવાસમાં ઠેરઠેર બાલવિભાગના સભ્યો મળતા....ખૂબજ આનંદિત
થતો....ઉત્સાહપૂર્વક હજારો બાલબંધુઓ પોતાના જીવનમાં ધર્મના સંસ્કાર સીંચી રહ્યા
ધન્યવાદ!
આ ચૈત્ર સુદ એકમે દશમી વર્ષગાંઠ પ્રસંગે જિનમંદિર ઉપર કલશ તથા ધ્વજ ચડાવવાનો
ઉત્સવ થયો. મંદિર ઉપર દશ વર્ષે પહેલી જ વાર કળશ તથા ધ્વજ ચડતા હોવાથી ત્યાંના
મુમુક્ષુઓને ઘણો ઉત્સાહ હતો ને આનંદથી તેનો ઉત્સવ કર્યો હતો.