आपीने वीतरागी सन्तोए जीवोने भावमरणथी उगार्या छे.
भाई! सौथी पहेलां एटलुं नक्क्ी कर के तारुं कार्यक्षेत्र
तारामां ज छे, ताराथी बहारमां तारुं कार्य जरापण नथी. –
आम परथी अत्यंत भिन्नता समजीने तारा निजस्वरूपने तुं
संभाळ.–आ ज भावमरणथी छूटवानो ने परम आनंदनी
प्राप्तिनो उपाय छे.
जगतमां सदाय सर्वे जीवोने जीवन के मरण, साता के असाता संयोग के वियोग
अज्ञान छे. अने एवो अज्ञानमय मिथ्याभाव ज (पछी ते शुभ हो के अशुभ–) ते
भावहिंसा छे, अधर्म छे. भाई! सामा जीवनुं आयुष पूरुं थया विना कोई तेने मारवा
समर्थ नथी; सामा जीवनुं आयुष न होय तो कोई तेने जीवाडवा समर्थ नथी; तेना
साताना उदय विना कोई तेने सुख देवा समर्थ नथी, तेना असाताना उदय विना कोई
तेने दुःख देवा समर्थ नथी. आ रीते जीवने पोते करेला भावोना फळअनुसार जीवन–
मरण सुख–दुःख–थाय छे. त्यां बीजो मने जीवाडे–मारे के सुख–दुःख