: २४ : आत्मधर्म : अषाड : २४९४ :
अवलोकन • वैशाखमासनी ईनामी योजनामां • कोने लख्युं ने शुं लख्युं
• तेनुं अवलोकन अहीं आपीए छीए.
(गतांकथी चालु)
• जामनगरथी जयेन्द्र, हरीश, महेश अने गीरीश ( नं. १००८, १४१०–११–१२) ए चारे
सभ्योए मोकलेला संयुक्त लखाणमां धर्मना आंक तथा कक्को (अधूरा), कोयडा तथा
बालविभागथी लाभ–एनुं लखाण मोकलेल छे; उपरांत अविनाशी आतमरामनुं एक
सादुं छतां भाववाही चित्र मोकल्युं छे. (दरेक बाळक पोतानुं लखाण पोताना हाथे ज
लखीने मोकले ए खास (ईच्छनीय छे.)
स.नं.१००८ लखे छे के – ) ‘‘बालविभाग–नाम वांचता एम लागे के नाना बाळको
माटे ज ए हशे. हा, बाळको माटे खरुं, पण एना वांचनथी नाना–मोटा सौने लाभ
थाय छे. जीवननुं अंतिम ध्येय शुं ?–मोक्ष; ते माटे शुं करवुं जोईए? –आत्मानी साची
समजण. साध्य सिद्ध करवा माटेनुं साधन मळतां कोने आनंद न थाय! बाळविभाग
नानपणथी ज बाळकोमां धार्मिक संस्कार पाडे छे अने बाळकोने रस पडे तेवा धार्मिक
पुस्तको भेट आपीने तेमनो उत्साह वधारे छे. ‘कूमळी डाळीओ वाळीए तेम वळे’ ते
रीते बाळकोने जो शरूआतथी ज धर्मसंस्कार तरफ वाळवामां आवे तो भविष्यमां धर्मने
ते कदी भूलशे नहीं. धर्म वगर भव नकामो चाल्यो न जाय–ते माटे नानपणथी ज
बाळकोमां धर्म प्रत्येनो प्रेम अने उत्साह जगाडनार आत्मधर्म तेना बालविभाग द्वारा
भविष्यनी पेढी माटे खरेखर मार्गदर्शक बनी रह्यो छे. (जयजिनेन्द्र)
• ईन्दोरथी मीरांबेन एम. जैन (स.नं. ७४१) तेमणे बालविभागथी लाभनो निबंध,
धार्मिक कक्को अने कोयडा उपरांत जैन झंडानुं सुंदर चित्र (बाळपोथी अनुसार) करीने
मोकल्युं छे. साथे एक हिन्दी–दोहरामां लखे छे के–
दो एकम दो, दो दूनी चार।
मोक्षके लिये सदा रहो तय्यार।।
• ध्रांगध्राथी स. नं. प४३ राजेश्रीबेने धार्मिक कक्को तथा आत्मधर्ममांथी शोधी काढेली
केटलीक लखी मोकली छे :–
(१) मन होय तो माळवे जवाय मुमुक्षु होय तो मोक्षे जवाय
. (२) पडी पटोळे भात, फाटे पण फीटे नहि, लाग्यो आतमरंग....मरे पण मीटे नहि.
(३) अरीसामां जेवुं होय तेवुं झळके, ज्ञानमां ज्ञेयो होय तेवा जणाय.
दिल्हीथी दीपक जैन (नं.१६६) जेओने गुजराती काचुं पाकुं आवडतुं होवा छतां