पहेलवहेलुं समयसारना प्रवचनो लखवानुं (प्रेसकोपी करवानुं) सुकार्य मने मळ्युं.
तेओश्रीए मने आज्ञारूप सूचना करी के तमे गुरुदेवनुं व्याख्यान लखतां शीखो!
आवडवाना कारणे नहि परंतु पू. बेनश्री–बेननां वचनो द्वारा मळेला अतिशय
उल्लासने कारणे, में प्रवचन लखवा शरू कर्या... ने तेमनी प्रेरणाना ज प्रतापे त्रणेक
महिनानी प्रेकटीस थतां प्रवचन लखवामां हुं उत्तीर्ण थयो. शरूआतमां एक प्रवचनना
१२ पानां लखायेल, पछी अनुक्रमे १६ थया अने पछी सरेराश २० पानां जेटलुं
लखाण थतुं. वधारेमां वधारे झडपे एकवखत २४ पानानुं लखाण थयुं हतुं. पछी तो
लेखनकार्य सहज जेवुं बनी गयुं. जेम जेम लेखन थतुं गयुं तेम तेम गुरुदेवना भावो
पण मारा मनमां घूंटाता गया....ने मारा आत्मामां तेना संस्कार पडता गया. पू.
गुरुदेवनो नीकट सहवास अणसमजणपणे पण मने खूब ज गमतो...ने गुरुदेव
अमारा जेवा नानकडा बाळकोने उल्लास आपीने आनंदित करता. पू. बेनश्री–बेननां
दर्शन पण आ बाळकने कोई अकल्पित प्रेरणाओ जगाडीने आत्महितमां प्रेरता हता.
अढीसो ग्राहक थाय तो घणा–एवी धारणाथी शरू थयेल आ मासिक आजे गुजराती–
हिंदी मळीने चार हजार जेटला ग्राहको धरावे छे. आत्मधर्मनो पहेलो अंक सं.२००० ना
मागशर सुद बीजे प्रसिद्ध थयो हतो. मु. श्री रामजीभाईनी दोरवणीमां तेनुं लेखन–
संपादन करवानुं पण मारा ज भाग्यमां आव्युं. आजे पचीस वर्षमां २प००० जेटला
पानां आत्मधर्म माटे आ हाथे लखाई चूक्यां छे, ने बीजा पण २प००० जेटला पानानुं
साहित्य गुरुदेवना प्रवचनमांथी लखाई गयुं छे. आ रीते पचास हजार पानां जेटलुं