Atmadharma magazine - Ank 301 (Devanagari transliteration). Page: 13.

: १० : आत्मधर्म : कारतक : २४९प

सम्यग्दर्शन कह्युं छे. सम्यग्दर्शन शुद्धआत्माने देखे छे. भेद के विकल्परूप व्यवहारना
आश्रये शुद्धआत्मा अनुभवमां आवतो नथी.

जुओ आ सम्यग्दर्शननी अपूर्व वात! परमपारिणामिक ज्ञायकभाव तेने

अनुभवनारो शुद्धनय भूतार्थ छे...आवा भूतार्थनो आश्रय ते ज चार गतिना दुःखना
नाशनो, ते सिद्धसुखनी प्राप्तिनो उपाय छे.

शुद्धनय एटले अंतर्मुखज्ञानदशा आत्माने एकरूप शुद्धस्वभावे देखे छे, ने ते

स्वभावना आश्रये सम्यग्दर्शनादि निर्मळपर्याय थाय छे. अहीं पर्यायने ‘गौण करीने’
अभूतार्थ–व्यवहार कह्यो छे, पण कांई तेनो अभाव नथी. दर्शन–ज्ञान–चारित्रनी
निर्मळदशानो कांई आत्मामां अभाव नथी, पण ते पर्यायनो भेद पाडतां विकल्प ऊठे
छे, ने विकल्पवडे शुद्धआत्मा अनुभवमां आवतो नथी, माटे कह्युं के ते व्यवहार
अभूतार्थ छे.

व्यवहारनय बधोय अभूतार्थ छे, एटले के भेद–विकल्पना जेटला प्रकार छे–

सद्भुत के असद्भुत, उपचार के अनुपचार,–ते बधाय अभूतार्थ छे; केमके तेना वडे
सम्यग्दर्शन थतुं नथी; ते तरफ झुकेली ज्ञानपर्यायरूप जे व्यवहारनय–ते पण अभूतार्थ
छे केमके ते पर्याय पण शुद्धात्माने अनुभवती नथी. अंतर्मुख ढळती ज्ञानपर्यायरूप
शुद्धनय–ते ज भूतार्थ छे, केमके ते शुद्ध भूतार्थस्वभावने अनुभवे छे, ने तेना वडे ज
सम्यग्दर्शन थाय छे. माटे आवा भूतार्थस्वभावनी द्रष्टिमां पर्यायने गौण करीने (–
अभाव करीने नहि पण गौण करीने) व्यवहार कह्यो; अभेद बताववा भेदने गौण
करीने अभूतार्थ कह्यो, ने भूतार्थस्वभावनुं लक्ष कराव्युं.–ते सम्यग्दर्शन छे. आ रीते आ
गाथा जैनशासननो प्राण छे, सम्यग्दर्शन प्रगट करवानो महामंत्र आ सूत्रमां भर्यो छे.

जीव दुःखी छे...तेने दुःखथी छूटवानी आ रीत सन्तो बतावे छे के जेमां

आनंदस्वभाव सदा भर्यो छे एवा तारा भूतार्थस्वभावने देख...तो तेना आश्रये
सम्यग्दर्शन थतां अतीन्द्रिय आनंदनो अनुभव थशे, ने दुःख मटशे. आ सिवाय बीजो
कोई उपाय छे ज नहि.

व्यवहारनय तो भेळसेळवाळा अशुद्धआत्माने देखे छे, अथवा अभेदमां भेद

उपजावीने कहे छे, तेथी तेवा ज अनुभवथी शुद्धआत्मा अनुभवमां नथी आवतो,

< Previous Page Next Page >