हुं नथी, स्वसंवेदनमां चैतन्यमात्र आत्मा प्रत्यक्ष थयो ते ज हुं छुं.
अखंडमूर्ति हुं एक छुं. पर्यायमां मनुष्य–देव वगेरे भावो क्रमरूप हो, जोग–लेश्या–
मतिश्रुत वगेरे ज्ञानो अक्रमे एक साथे हो, पण ते भेदरूप व्यवहारभावो वडे हुं
भेदाई जतो नथी, हुं तो चिन्मात्र एकाकार ज रहुं छुं–मारा अनुभवमां तो ज्ञायक
एकाकार स्वभाव ज आवे छे–माटे हुं एक छुं. मारा आत्माने हुं एकपणे ज
अनुभवुं छुं...खंडखंड भेदरूप नथी अनुभवतो. पर्यायने चैतन्यमां लीन करीने
चैतन्यमात्र ज आत्माने अनुभवुं छुं. आत्माने रागादिवाळो नथी अनुभवतो,
चैतन्यमात्र एकाकार ज्ञायकभावरूप ज आत्माने अनुभवुं छुं......मारा आत्माने
ज्ञायकस्वरूपे ज देखुं छुं.
जुदो टंकोत्कीर्ण एक ज्ञायकस्वभावरूप भाव छुं, तेथी हुं शुद्ध छुं. नवे तत्त्वोना
विकल्पोथी हुं पार छुं...पर्यायमां हुं शुद्ध ज्ञानस्वभावस्वरूपे परिणम्यो छुं, माटे हुं
शुद्ध छुं. शुद्ध ज्ञायकभावमात्र मारा आत्माने हुं शुद्धपणे अनुभवुं छुं. नव तत्त्वना
भेद तरफ हुं नथी वळतो–तेना विकल्पोने नथी अनुभवतो, पण ज्ञायकस्वभाव
तरफ वळीने, नवतत्त्वना विकल्पो रहित थईने, हुं मारा आत्माने शुद्धपणे अनुभवुं
छुं. नवे तत्त्वोना रागमिश्रित विकल्पथी हुं अत्यंत जुदो थई गयो छुं, निर्विकल्प
थईने अंतरमां आनंदस्वरूप आत्माने एकने ज हुं अनुभवुं छुं माटे हुं शुद्ध छुं.
मारा वेदनमां शुद्धआत्मा ज छे.
ज्ञान–उपयोगरूप ज अनुभवुं छुं.
अरूपी छुं. रूपी पदार्थोने जाणतां छतां हुं रूपी साथे तन्मय थतो नथी, हुं तो ज्ञान साथे
ज तन्मय छुं माटे हुं अरूपी छुं. रूपी पदार्थो मारापणे मने नथी अनुभवाता, माटे हुं
अरूपी छुं.