: ફાગણ : ૨૪૯પ આત્મધર્મ : ૧૧ :
૧૮૪. જીવ બહારથી પોતાની ૧૯૨. કોને સુખરસની ગટાગટી છે?
મોટાઈ કેમ માને છે?
તે પોતાના સ્વભાવની સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જીવોને.
મહાનતાને નથી જાણતો તેથી. ૧૯૩. મિથ્યાદ્રષ્ટિજીવસ્વર્ગમાં જાય
૧૮પ. જીવની મોટાઈ શેનાથી છે? તો સુખી થાય?
જ્ઞાનસ્વભાવ વડે જીવની ના; તે દેવલોકમાં પણ દુઃખી જ છે.
અધિકતા ને મહાનતા છે. ૧૯૪. સ્વર્ગમાં પણ જીવ કેમ સુખી
૧૮૬. જીવને શું નથી શોભતું? ન થયો?
અજ્ઞાન અને દુઃખનું વેદન આત્મજ્ઞાન ન હોવાથી.
જીવને નથી શોભતું. ૧૯પ. ચંદ્ર–સૂર્ય દેખાય છે તે શું છે?
૧૮૭. અત્યારે ભરતક્ષેત્રમાં આત્મજ્ઞાની તે જ્યોતિષી દેવોનાં વિમાનો
જીવો અવતરે ખરા? છે, દેવો તેમાં રહે છે.
ના, પણ અવતર્યા ૧૯૬. કેવા જીવો ચંદ્રલોકમાં ઊપજે?
પછી આત્મજ્ઞાન પામી શકે. ત્યાં અજ્ઞાની ઊપજે, જ્ઞાની નહીં.
૧૮૮. મનુષ્યભવની સાર્થકતા ક્યારે? ૧૯૭. દેવોને શેનું દુઃખ?
આત્મસ્વરૂપ ઓળખીને વિષયોની અભિલાષાનું.
વીતરાગવિજ્ઞાન પ્રગટ કરે ત્યારે. ૧૯૮. સ્વર્ગમાં કોઈ સુખી હોય?
૧૮૯. મોંઘું મનુષ્યપણું તે અપૂર્વ છે? હા; ત્યાં જે દેવો સમ્યગ્દ્રષ્ટિ છે
ના; સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ તેઓ સુખી છે.
કરવું તે અપૂર્વ છે. ૧૯૯. સંતોનો આ ઉપદેશ જાણીને શું કરવું?
૧૯૦. મનુષ્યને બુદ્ધિ મળી–તે મિથ્યાત્વાદિનું સેવન
શેમાં વાપરવી? તુરત જ છોડવું ને સમ્યક્ત્વાદિને
આત્માના હિતનો વિચાર
કરવામાં. પરમસુખનું કારણ જાણીને
૧૯૧. જીવ નકામો કાળ શેમાં ગુમાવે છે? તેની આરાધનામાં આત્માને જોડવો.
પાર વગરની પારકી ચિન્તામાં ૨૦૦. એમ કરવાથી શું મંગળફળ આવે?
વ્યર્થ કાળ ગુમાવે છે. વીતરાગવિજ્ઞાન પ્રગટીને મોક્ષ થાય.
तीनभुवनमें सार, वितरागविज्ञानता।
शिवस्वरुप शिवकार, नमुं त्रियोग सम्हारिके।।