स्वर्गवास बाद तेनुं प्रकाशन बंध थयुं.
पण पहोंची गया. जेम जेम गुरुदेवना प्रवचन–साहित्यद्वारा प्रचार वधतो गयो तेम
तेम भारतभरमांथी जिज्ञासुओ आकर्षाता गया, एटलुं ज नहि, मुख्य मुख्य बधा ज
शहेरोमां मुमुक्षु मंडळो स्थपाता गया, अने रंगुन तथा आफ्रिकामां नैरोबी, मोम्बासा
वगेरे शहेरोमां रहेनारा गुजराती भाईओ पण सोनगढ प्रत्ये आकर्षाया. आफ्रिकामां
एक वार आत्मधर्मना ४०० जेटला ग्राहको थई गया हता. आजे पण आफ्रिकामां
उत्साही मुमुक्षुमंडळ चाली रह्युं छे; भारतमांथी जिनप्रतिमा त्यां लई जईने दर्शन–
पूजन–भक्ति करे छे. तेम ज त्यांना मुमुक्षु भाईओ अवारनवार सोनगढ आवीने
सत्संगनो लाभ ल्ये छे.
अठ्ठाई–महोत्सव उजवायो. सीमंधरनाथनी परम भक्तिथी सोनगढनुं वातावरण गाजी
ऊठ्युं. अहो भगवान! आप साधकोना साथीदार छो....आपने हृदयमां राखीने साधको
सिद्धपदने निर्विघ्नपणे साधी रह्या छे. गुरुकहान कहे छे के ‘सीमंधरनाथनी “
कारध्वनिमांथी झीलीने कुंदकुंदाचार्यदेव महान श्रुत लई आव्या, अने तेनी ज कंईक
प्रसादी अहीं पीरसाय छे.’ पू. बेनश्री–बेननेय ए विदेहीनाथ प्रत्ये जे भक्ति उल्लसे
छे, ने तेमनी प्रशांत मुद्रा देखी देखीने एमना हृदयमां जे आनंदोर्मि जागे छे तेनुं वर्णन
कई रीते थाय? विदेहवासी हे सीमंधरनाथ! आप ‘सुवर्णधाममां....अथवा तो
भक्तोना अंतरमां’ पधार्या पछी आ भरतभूमिना जिनेन्द्रशासनमां अनेकानेक
मंगलवृद्धि थई छे. आवा महान भक्तिभावो साथे दशवर्षीय मंगलोत्सव घणा ज
आनंदथी उजवायो हतो. ‘कुंदकुंद–श्राविकाशाळानुं उद्घाटन पण ते दरमियान (महा वद
तेरसे) थयुं हतुं. अठ्ठाई–उत्सवना