हतो; साचुं आत्मिक साम्राज्य शुं छे ते सांभळीने राजप्रमुखश्री तथा महाराणीश्री
प्रसन्न थया हता ने आवा ज्ञानना प्रचार माटे रूा. १००१ अर्पण कर्या हता.
गुरुदेवनी ६६मी जन्मजयंती प्रसंगे ए जिनमंदिर विस्तृत करवानो निर्णय जाहेर थयो.
अत्यार सुधी सौराष्ट्रमां तो अनेक जिनमंदिरो बंधाया, हवे सौराष्ट्र बहार गुजरातना
पालेजमां (ज्यां गुरुदेव अनेक वर्षो रहेला त्यां) पण दि. जिनमंदिर बंधायुं. अने सं.
२०१२ ना आसोमां तो गुजरातथी पण बहार नीकळीने ए प्रभाव भारतनी
मुंबईनगरी सुधी पहोंच्यो. त्यां आसो सुद दसमे एक भव्य जिनालयनुं शिलान्यास
थयुं. मुंबईना झवेरी बजार जेवा लत्तानी नजीक आ जिनमंदिर थयुं.
वधती चाली, दर्शन पूजन–भक्ति माटे जिनमंदिर नानुं पडवा लाग्युं एटले तेनुं
नवनिर्माण करवा माटे २०१२ना का. वद पांचमे शिलायन्स थयुं. गुरुदेवना मंगळ
हस्ते स्वस्तिकविधान करावीने आनंदोल्लासपूर्वक शिलान्यास थयुं. शिलान्यास पछी
थोडा ज वखतमां भक्तिनो उल्लासकारी प्रसंग बन्यो: जे विशाळ जिनमंदिर बंधाई
रह्युं हतुं तेनी मोटी छत (के जे छतना बीमना सळिया मोटा पूल जेवा लागे छे ते)
भरवानुं कार्य (के जेमां वच्चे अंतर पड्या विना एक साथे भरवानुं होय छे ते)
अषाड सुद १४ तथा १प ना रोज सेंकडो भक्तोए हाथोहाथ कर्युं. ए भक्तिना
श्रमयज्ञमां पू. बेनश्री–बेन तेमज नानालालभाई, रामजीभाई, वगेरे सहित समस्त
मंडळ भाग लेतुं हतुं. ए प्रसंगनी भक्तिना उमंगनो ख्याल आ उपरथी आवशे के ए
कार्य चाल्युं ते बे दिवसो गुरुदेवे प्रवचनो बंध राख्या हता. सीमेन्टनी गरमीथी हाथनी
चामडी फाटी न जाय ते माटे हाथमां सौ कपडानी थेली बांधता. भक्ति गातां गातां
सतत बे दिवस ए महान प्रसंग चाल्यो. ते द्रश्यो जोवालायक हता; ए कार्यनी एटली
धून हती के ए वखते सौराष्ट्रभरमां धरतीकंपनो जे आंचको लागेल तेनो पण ख्याल
भक्तोने आव्यो न हतो. अने छत भरवानुं कार्य पुरुं थई