પાસેથી આવેલો સત્યનો પ્રવાહ છે. અહીંના જીવોના ભાગ્યે આ મહા નિધાન આવી
ગયા છે. જે આ નિધાનને ઠુકરાવશે તે પસ્તાશે. મહાભાગ્યે મળેલો આ અવસર ચૂકવા
જેવો નથી. જગતના કોલાહલમાં ન રોકાતાં વીરરસ પ્રગટ કરીને આત્માને સાધી લ્યો.
અણધાર્યો પ્રસંગ–એ બધા મંગલકાર્યો માટે ગુરુદેવે પોષ સુદ ૧૨ ના રોજ સોનગઢથી
પ્રસ્થાન કર્યું. ચાલો, આપણે પણ ગુરુદેવની સાથે જઈએ ને મંગલપ્રસંગોનું સાક્ષાત્
અવલોકન કરીને તેનો આનંદ લઈએ:
ગામમાં બ્ર. તારાબેન અને તેમના કુટુંબે સત્સંગનો અનેરો લાભ લીધો. પછી લાઠી
થઈને અમરેલી પધાર્યા; પૂ. શાન્તાબેનનું આ ગામ. અહીં સં. ૧૯૮૬ થી માંડીને
આજસુધીના કેટલાંય જૂનાં સંસ્મરણો ગુરુદેવે યાદ કર્યાં હતાં. ત્યાંથી જસદણ પધાર્યા ને
જિનમંદિરમાં વર્ધમાન જિનેન્દ્રની પ્રતિષ્ઠાનો મહોત્સવ થયો. અહીંનું રાજકુટુંબ પણ
પ્રવચનનો લાભ લેતું હતું.
પંચકલ્યાણકનો મોટો ઉત્સવ થયો. ઉત્સવમાં આખા ગામની જનતાએ ભાગ લીધો.
ગ્રામ્ય જનતાનો ઉત્સાહ પણ એવો કે કણબીલોકોનાં ટોળેટોળાં ગીત ગાતાં ગાતાં
પ્રવચન સાંભળવા આવતાં હતાં. મંદિરનિર્માણ કરાવનાર સ્વ. શ્રી બાલચંદભાઈના બંધુ
કપુરચંદભાઈ વગેરે તો આ પંચકલ્યાણકનાં દ્રશ્યો પહેલી જ વાર નીહાળીને એવા મુગ્ધ
થઈ ગયા, કે તેમણે કહ્યું–વાહ! આ તો ભારે સરસ; હૃદય હલાવી નાખે એવું છે. અમે
આવું તો કદી જોયું ન હતું. (ક્્યાંથી જોયું હોય? પહેલાં તો સ્થાનકવાસી હતા ને?)
અહીં તળાવના કિનારે ઊભા ઊભા ગિરનાર દેખાય છે, ને પંચકલ્યાણક નેમપ્રભુના જ
થયા હતા. આ ઉત્સવપ્રસંગે અમરેલીના ભાવિ–જિનાલય માટે શ્રી શાંતિનાથ તથા
સીમંધર ભગવાનના પ્રતિમાજીની પણ પ્રતિષ્ઠા થઈ હતી. ઉત્સવ વખતે ગામના યુવાન
કણબીભાઈઓ પણ સમયસારનાં ગીત ગાતા હતા. પ્રતિષ્ઠા માહ સુદ એકમે થઈ હતી.