शकाय नहीं. अरिहंतादि पंचपरमेष्ठीना के सम्यग्द्रष्टिना आत्मानो एवो स्वभाव नथी
के एकला अनुमानथी के रागथी ते जणाय.
–के तेमने ओळखे त्यारे,
तेमनी साची ओळखाण क््यारे थाय?
–के पोते स्वसंवेदन करीने आत्माने ओळखे त्यारे.
आत्माने, के आत्मा जेणे ओळख्यो छे एवा ज्ञानीने ईन्द्रियोद्वारा देखीने
ईन्द्रियद्वारा ते अनुमानमां आवे.
पर वस्तु जणाय, पण आत्मानो स्वभाव न जणाय. आत्मानो स्वभाव प्रत्यक्षज्ञाननो
विषय छे. एना प्रत्यक्षपूर्वक साचुं अनुमान होई शके. प्रत्यक्ष वगरनुं एकलुं अनुमान
साचुं होय नहि. अतीन्द्रियभाववडे अतीन्द्रिय आत्मा जणाय छे. ने ए रीते आत्माने
जाण्या पछी ज परनुं ज्ञान साचुं थाय छे. स्वने जाण्या वगर तो परनुं पण साचुं ज्ञान
थतुं नथी.
प्रत्यक्षपूर्वकनुं अनुमान ते व्यवहार छे. पण, जेम निश्चय वगर व्यवहार होतो नथी
तेम प्रत्यक्ष वगर अनुमान होतुं नथी. पोतानो आत्मा पोताने स्वसंवेदनमां प्रत्यक्ष
थयो त्यारे अनुमानथी बीजा ज्ञानीने पण ओळख्या के अहो! जेवुं स्वसंवेदन मने छे
तेवुं ज स्वसंवेदन ज्ञानी–धर्मात्माने छे. पोताना स्वानुभव वगर ज्ञानीनी साची
ओळखाण थाय नहीं.