રહું છું. –આ રીતે સ્વભાવમાં લીન થયેલો આત્મા, સાધુ હોવા છતાં પણ સાક્ષાત્
સિદ્ધભૂત છે. આચાર્યદેવ કહે છે કે અહો! આવા નિજાત્માને સદાય સ્વયમેવ ભાવ
નમસ્કાર હો......તેમજ સિદ્ધસ્વરૂપ પરમાત્માઓને ભાવનમસ્કાર હો.
પણ તે દશા અંગીકાર કરવાનો ઉપદેશ આચાર્યદેવે (૫ીજા અધિકારમાં) આપ્યો છે કે–મેં
જે રીતે શુદ્ધાત્માના જ્ઞાન–શ્રદ્ધાનપૂર્વક શુદ્ધોપયોગરૂપ શ્રામણ્યને અંગીકાર કર્યું તેમ બીજા
પણ જે આત્માઓ દુઃખથી છૂટવા માંગતા હોય તેઓ આવા શ્રામણ્યને અંગીકાર કરો.
તેનો માર્ગ અમે જોયેલો છે, અનુભવેલો છે; તે યથાનુભૂત માર્ગના પ્રણેતા અમે આ રહ્યા.
પર્યાય જેટલું જ જ્ઞેય નથી,
જ્ઞાતા–જ્ઞેય–જ્ઞાન વચ્ચે પણ ભેદ નથી, ત્યાં બહારના વિકલ્પની કે દેહની
તો વાત જ ક્યાં રહી?
સંતોએ સ્વાનુભવની કળા જગત પાસે પ્રસિદ્ધ કરીને ખુલ્લી મુકી છે.
આખા જીવને જ્ઞેય બનાવીને તેનો જ્ઞાતા થા. હું જ્ઞેય, ને હું જ્ઞાતા ને હું
મને જાણું–એવા ભેદ પણ જ્યાં રહેતા નથી એવો સ્વાનુભવ તું કર