: २ : आत्मधर्म : द्वि. अषाड : २४९५
रत्नत्रयनी शुद्धि माटे द्रढ
वैराग्यभावनानो उपदेश
[असंख्य प्रदेशे वैराग्यनी सीतारने झणझणावीने
आत्मानी आराधनामां द्रढ रहेजे]
* * *
भावप्राभृत गा. ११० मां परम वैराग्यनो उपदेश आपतां श्री कुंदकुंद प्रभु कहे
छे के हे जीव! तें संसारने असार जाणीने स्वरूपने साधवा माटे ज्यारे वैराग्यथी
मुनिदीक्षा लीधी ते वखतना तीव्र वैराग्यने उत्तमबोधि निमित्ते तुं याद कर... फरी फरी
तेनी भावना भाव. विशुद्ध चित्तथी एटले के सम्यग्दर्शनादि निर्मळ परिणाम सहित
थईने तुं उत्कृष्ट वैराग्यनी भावना कर. मुनिपणानी दीक्षा वखते आखा जगतथी उदास
थईने स्वरूपमां ज रहेवानी केवी उग्र भावना हती! –जाणे के स्वरूपथी बहार हवे कदी
आववुं ज नथी. आवा उत्तम प्रसंगे जागेली वैराग्यभावनाने हे जीव! फरी फरीने तुं
तारा रत्नत्रयनी विशुद्धिने अर्थे भाव.
चिदानंद स्वभावने ज जेणे सार जाण्यो अने संसारने असार जाण्यो ते
जीव चैतन्यनी ऊंडी भावना वडे भावशुद्धि (सम्यग्दर्शनादि) प्रगट करे छे.
चिदानंद स्वभाव पवित्र छे तेनी भावनाथी कषायो नष्ट थईने सम्यग्दर्शनादि
पवित्र भाव प्रगटे छे. चैतन्यने साधवा माटे जे वैराग्यधारा उल्लसी, के रोगना
काळे के बीजा वैराग्यप्रसंगे जे वैराग्य भावना जागी, अथवा मरण जेवो प्रसंग
आवी पडतां जेवी वैराग्यभावना होय एवा वैराग्यने तुं सदाय निरंतर ध्यानमां
राखीने वारंवार तेने भावजे, ए वैराग्यभावनाने वारंवार घूंटजे, वैराग्यने
शिथिल थवा दईश मा. शुद्धभावे आत्मानी जे आराधना उपाडी तेने जीवनपर्यंत
निर्वहन करजे. आराधक जीवने तीव्र रोग वगेरे प्रतिकूळ प्रसंगे वैराग्यनी धारा
विशेष ऊपडे छे. प्रतिकूळता आवे त्यां आर्त्तध्यान न करे पण स्वभाव तरफ झुके
ने तीव्र वैराग्य वडे शुद्धतानी धाराने उल्लसावीने रत्नत्रयनी आराधनाने पुष्ट