परपद निजपद मान मगन है परिणति लिपटाये,
शुद्धबुद्ध सुखकंद मनोहर चेतनभाव न भाये.......हम तो०
आत्मभुवनमां हे जीव! तुं आव.
मोटर–रेडिया कांई जीवनुं नथी. जीव मफतनो एनी पाछळ जींदगी गुमावे छे; भाई! ए
कोई तने शरण थवाना नथी. राजपद ने प्रधानपद पण अनंतवार मळ्यां, पण ए कांई
तारां पद नथी, ते तो अपद छे, तारुं पद तो चैतन्यमय छे. धन–शरीरादि तारां होय तो
ते तारी साथे ज रहेवा जोईए ने परभावमांय साथे आववा जोईए. मरण टाणे तो
ए बधा अहीं पडया रहेशे, तेनी खातर तें गमे तेटला पाप बांध्यां पण तारी साथे
एक डगलुं पण ते आववानां नथी.