: ३० : आत्मधर्म : भादरवो : २४९प
* जेणे पोतामां आत्मानुं स्वसंवेदन–प्रत्यक्ष कर्युं छे ते ज बीजा आत्मानुं स्वरूप जाणी
शके छे. सामा जीवने स्वसंवेदनप्रत्यक्ष थयुं होय–तेने पण खरेखर त्यारे ज ओळखी
शकाय के ज्यारे पोतामां आत्मानुं स्वसंवेदनप्रत्यक्ष थयुं होय. अथवा सामो
अज्ञानीजीव होय, तेने स्वसंवेदन थयुं न होय, एवा जीवनुं पण जे खरूं
चैतन्यस्वरूप छे तेने. धर्मीजीव पोताना स्वसंवेदनपूर्वकना अनुमानथी जाणी ल्ये छे.
स्वसंवेदन वगरना एकला अनुमानथी जणाई जाय एवो आत्मा नथी.
* जेने स्वसंवेदन न होय एवो अज्ञानीजीव आ आत्मानुं खरूं स्वरूप अनुमानथी
जाणी शकतो नथी. अने आ आत्मा एकला अनुमानथी परने जाणनारो नथी–ए
वात पांचमा बोलमां कहेशे.
* निश्चय सहितनुं व्यवहारज्ञान, एटले के प्रत्यक्षपूर्वकनुं अनुमानज्ञान यथार्थ होय छे.
प्रत्यक्ष वगरनुं एकलुं अनुमान ते साचुं अनुमान नथी. एकलुं अनुमान ते
आत्मानुं स्वरूप नथी. ने तेना वडे आत्मा जणातो नथी.
* आत्मा एवो नथी के एकला अनुमान वडे कोई तेने जाणी ल्ये–आमां अद्भुत
रहस्यो छे. पोताने आत्मानुं स्वसंवेदन थया वगर केवळीनी, मुनिनी के धर्मीनी
साची ओळखाण थई शकती नथी.
* अहा, चैतन्यनी अचिंत्य किंमत केम थाय तेनी आ वात छे. रागथी जुदो पडीने
ज्ञानस्वरूपी आत्मानो निर्णय करे त्यारे ज स्व–पर आत्मानी साची ओळखाण
थाय. अने एवी ओळखाण थाय तेने देव–गुरु–उपर अपूर्व प्रमोद जागे. ओळखाण
वगर खरो प्रमोद क्यांथी आवे?
* बार अंगनुं ने जिनशासननुं रहस्य आत्माना स्वसंवेदनमां समाय छे. अंतर्मुख
थईने चिदानंद तत्त्वने अनुभवनारा धर्मात्मा ज धर्ममां आगळ वध्या छे. जेने
चैतन्यनो अनुभव नथी तेने बीजी गमे तेटली धारणा होय तोपण ते संसारना
मार्गे ज छे, धर्मना मार्गे नथी. धर्मना राह तो अंदर चैतन्यमां छे.
* अनुभवी होय ते ज अनुभवीने ओळखे.
* भाई, आत्माना अंर्तअनुभवने जाण्या वगर एकला बहारना अनुमानथी तुं
ज्ञानीनुं माप काढवा जईश तो भ्रमणामां पडीश.