: आसो : २४९प आत्मधर्म : ३१ :
आत्माअरूपी अतीन्द्रिय ज्ञानस्वरूप छे, अने ते जाणी शकाय छे
कोई अमुक प्रकारना आत्महितना विचार करे छे,
त्यां बीजो पुरुष तेनी समीपमां ज ऊभो छे.
ते पुरुष आंखवडे देखी नथी शकतो के सामो शुं विचार करे छे?
ते पुरुष कानवडे सांभळी नथी शकतो के सामो शुं विचार करे छे?
ते पुरुष जीभवडे चाखी नथी शकतो के सामो शुं विचार करे छे?
ते पुरुष नाकवडे सूंघी नथी शकतो के सामो शुं विचार करे छे?
ते पुरुष हाथ वगेरेथी स्पर्शीने पण नथी जाणी शकतो के सामो शुं विचार करे छे?
आ रीते पांच ईन्द्रियोमांथी कोई पण ईन्द्रियवडे विचार जाणी शकाता नथी,
छतां सामे ‘विचार’ नुं अस्तित्व तो जरूर छे.
आ उपरथी नक्की थाय छे के ‘विचार’ अने विचार करनारुं तत्त्व पांच
ईन्द्रियोथी पार–अतीन्द्रिय छे. तेनामां स्पर्श नथी एटले हाथ वगेरे द्वारा ते जणाता
नथी; तेनामां रस नथी एटले जीभवडे पण ते जणाता नथी, तेनामां गंघ नथी एटले
नाकवडे सुंघीने पण ते जणाता नथी, तेनामां शब्द नथी एटले कानवडे ते जणाता
रूप देखी शकातुं नथी. आ रीते विचार अने विचार करनारुं तत्त्व स्पर्शादि वगरनुं
अरूपी छे. अरूपी होवाथी अतीन्द्रिय छे.
विचार ए जाणपणामांथी उद्भवती एक क्रिया छे. पथरमां विचारनो उद्भव
नथी केमके तेनामां जाणपणुं नथी. आ रीते विचार करनारुं तत्त्व ‘ज्ञानवाळुं’ छे.
भाई, तारा अंतरमां अनेकविध विचार उद्भवे छे ने? हा; बस ए विचार
करनारुं तत्त्व ते ज तुं; तुं ज्ञानस्वरूप छो, तुं अरूपी छो, तुं ईन्द्रियोथी पार अतीन्द्रिय छो.
ईन्द्रियोथी पार थईने ज्ञानवडे ज तुं तारा आत्माने लक्षमां ले.
आत्मा अतीन्द्रिय होवा छतां जाणी शकाय छे
विचार अतीन्द्रिय छे छतां स्वसंवेदनथी पोते पोताना विचारने प्रत्यक्षतूल्य
निःसंदेह जाणी ले छे. के अत्यारे हुं आ विचार करुं छुं; तो जे रीते ईन्द्रियो वगर पोते
पोताना ईंद्रियातीत विचारने जाणी ले छे ते ज रीते अतीन्द्रिय आत्माने केम न जाणे!
आत्मानी सन्मुख थाय तो तेने पण जरूर जाणी शकाय छे. (सं
०)