: માગશર : ૨૪૯૬ : ૨૩ :
આવતો જ નથી. મૂલગુણ સંબંધી જે વિકલ્પ છે તે કાંઈ ધર્મ નથી–એમ મુનિ જાણે છે.
પરંતુ જો કોઈ સ્વચ્છંદી થઈ, મુનિના મૂલગુણોથી ભ્રષ્ટ થઈ એમ માને કે અમારે શું
વાંધો છે? અમને સમકિત તો છે, પછી બાહ્ય મૂલગુણ બગડે તો ભલે બગડો, અમે તો
મોક્ષમાર્ગી મુનિ છીએ.–તો એમ માનનારો જિનઆજ્ઞાથી ભ્રષ્ટ થઈને, સમ્યક્ત્વનો પણ
ભંગ કરે છે, તે સ્વચ્છંદથી જરૂર મિથ્યાદ્રષ્ટિ જ થાય છે. ભાઈ, મુનિપણું ન પળાય તો
તેની શ્રદ્ધા રાખ, પણ જો અન્યથા માનીને જિનઆજ્ઞાનો ભંગ કરીશ તો પ્રગટ મિથ્યાત્વ
થશે. સમ્યગ્દર્શન પછી પણ ચારિત્રવંત મુનિદશા વગર મોક્ષ થતો નથી, માટે તેનું સ્વરૂપ
બરાબર ઓળખવું જોઈએ. સમ્યગ્દર્શન વગર એકલા બાહ્ય ક્રિયાકાંડથી કે વ્રતથી
મુનિપણું પ્રગટી જાય–એમ પણ બનતું નથી. આ રીતે સમ્યગ્દર્શન જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપ
મુનિદશા છે, ને તે મોક્ષમાર્ગ છે.
‘આત્મધર્મની રાહ
જોઈને બેસું છું’
એક હરિજનભાઈ લખે છે કે–ઈનામી યોજનામાં
‘મહારાણી ચેલણા’ નું પુસ્તક મળ્યું, તે વાંચીને ખુબ આનંદ
થયો; જૈનધર્મમાં ચેલણાની દ્રઢતા જાણવા મળી; ધર્મની કેવી
દ્રઢતા ને તેને માટે કેટલું ગૌરવ હોવું જોઈએ તે જાણવા
મળ્યું. બીજું–આત્મધર્મની રાહ જોઈને બેસું છું અને હાથમાં
આવે ત્યારે એક સ્થાને બેસીને અથથી ઈતિ સુધી વાંચી લઉં
છું, અંક પૂરો વંચાઈ જાય ત્યારે જ હાથમાંથી મૂકું છું.–
ગુરુદેવના શબ્દો જાણે કે સજીવ થઈને સમજાવતા હોય તેવું
લાગે છે. મુંબઈમાં જન્મજયંતી વખતે હું હતો અને મેં
ગુરુદેવનું એક કાવ્ય રચ્યું છે. ગુરુદેવ સમજાવે છે કે
આત્મામાં કોઈ વર્ણ–વાડો કે સંપ્રદાય નથી. જૈનધર્મની
મહત્તા બીજા કરતાં ચડીયાતી છે. (એક હરિજન યુવાન પણ
આત્મધર્મ દ્વારા જૈનધર્મ પ્રત્યે કેટલો પ્રમોદ વ્યક્ત કરે છે તે
આ પત્રથી જણાશે. આવો જ એક પત્ર આત્મધર્મના
૩૧૨મા અંકમાં પણ છપાયો છે.)