અહીં આપીએ છીએ. સંતોએ કહેલું આવું સત્નું સ્વરૂપ
સમજતાં, પોતાની સ્વ–પર્યાયને માટે પરની સામે
જોવાનું રહેતું નથી; પરથી ભિન્ન પોતાના દ્રવ્યની
સન્મુખતા થાય છે. આ રીતે સત્ના જ્ઞાનવડે પરાશ્રિત
બુદ્ધિ મટે છે, ભેદજ્ઞાન થાય છે ને મોક્ષમાર્ગ પ્રગટે છે.
અહો! સર્વજ્ઞદેવે કહેલું તત્ત્વજ્ઞાન અપૂર્વ ભેદજ્ઞાન
કરાવીને સ્વસન્મુખતા અને વીતરાગતા કરાવે છે.
આત્મદ્રવ્ય પોતે પરિણમે છે. એટલે, પ્રતિકૂળ સંયોગને કારણે દુઃખ થયું–અથવા
અનુકૂળ સામગ્રીને કારણે સુખ થયું એમ નથી. દુઃખપર્યાયને પરદ્રવ્ય નથી દ્રવતું,
પણ આત્મદ્રવ્ય પોતાની તે પર્યાયને દ્રવે છે; અને સુખપર્યાયને, જ્ઞાનપર્યાયને,
શ્રદ્ધાપર્યાયને, અનંતગુણોની પર્યાયને આત્મા પોતે દ્રવે છે. આત્માના ગુણપર્યાયનું
વિદ્યમાનપણું કોઈ બીજાના કારણે નથી.
તેમજ તેના ઉત્પાદ–વ્યય–ધ્રુવ પણ પોતાથી છે, કેમકે સત્ પોતે ઉત્પાદ–વ્યય–ધ્રુવસ્વરૂપ
છે. આમ દરેક વસ્તુ સ્વભાવથી જ ગુણપર્યાયસ્વરૂપ, ઉત્પાદ–વ્યય–ધ્રુવરૂપ અને સત્
સ્વરૂપ છે.