: महा : २४९६ : २३ :
सोंपवुं? विचारतां तेने याद आव्युं के–हा, मारा पहेला थयेला भरत चक्रवर्तीए
कैलासपर्वत उपर महारत्नोथी २४ अरिहंतोना मंदिर अने जिनबिंबो बनाव्या छे;
तेनी रक्षा माटे चारे बाजु खाई खोदीने तेने गंगानदीना पाणीथी भरी दीधी होय तो
ते मंदिरोनी रक्षा थाय.–आम विचारीने राजाए पुत्रोने ते काम करवानुं सोंप्युं
पितानी आज्ञा माथे चडावीने ते राजपुत्रो दंडरत्न लईने ते काम करवा
कैलासपर्वत पर गया; अने अत्यंत भक्तिपूर्वक भरते करावेला ते जिनबिंबोनां दर्शन
कर्यां. अहा! आवा अद्भुत रत्नमय जिनबिंब अमे कदी जोया न हता, अमने आवा
भगवाननी सेवा करवानुं भाग्य मळ्युं. एम परम आनंदित थईने तेमणे त्रण चोवीसी
भगवंतोना दर्शन कर्या; अने भक्तिपूर्वक पोताने सोंपेलुं कार्य करवा लाग्या.
आ तरफ चक्रवर्तीना मित्र मणिकेतुदेव फरीने राजाने समजाववा माटे आव्या.
आ वखते तेणे नवो ज उपाय विचार्यो. केटलाक वचनो हितरूप तेमज मीठां होय छे,
केटलाक वचनो हितरूप पण कडवा होय छे. तेमज अहित वचनोमां पण केटलाक मीठां
ने केटलाक कडवा होय छे. ते बंने प्रकारनां अहितवचन तो छोडवा जेवा छे. राजाने
अत्यारे हितरूप पण कडवा वचनोथी समजावी शकाशे–एम विचारीने मणिकेतुदेवे
राजाना हित माटे एक युक्ति करी.
तेणे एक मोटा झेरी नागनुं रूप लीधुं, अने कैलासपर्वत पर जईने ते बधा
राजकुमारोने करडीने तेमने बेभान करी दीधा, अने जाणे के ते मरी गया होय एवो
देखाव कर्यो. राजाना मंत्रीओ जाणता हता के पुत्र उपर तेने घणो स्नेह छे, तेथी तेना
मरणना समाचार ते सांभळी नहीं शके. एटले पुत्रोना मरणना समाचार राजाने
कहेवानी कोईनी हिंमत चाली नहीं.
आ तरफ मणिकेतुदेव एक वृद्ध ब्राह्मणनुं रूप धारण करीने सगर चक्रवर्ती पासे
आव्यो, अने अत्यंत शोकपूर्वक कह्युं के हे महाराज! मारो एकनो एक युवान पुत्र मरी
गयो छे, यमराज तेने हरी गयो छे; आप तो समस्त लोकना पालक छो, माटे मारा
पुत्रने पाछो लावी आपो, तेने जीवतो करी दो, जो मारा एकना एक पुत्रने तमे जीवतो
नहीं करी द्यो तो मारुं पण मृत्यु ज थशे.
ब्राह्मणनी वात सांभळीने राजाए कह्युं–अरे ब्राह्मण! शुं तुं ए नथी जाणतो के
यमराज तो एकमात्र सिद्धभगवान वडे ज जीती शकाय छे, संसारमां बीजुं कोई तेने
जीती शकतुं नथी. एक सिद्ध भगवान ज मरणरहित छे, बीजा तो बधा जीवो
मरणसहित छे–ए वात सौ कोई जाणे छे. जेनुं आयुष्य खलास थई