Atmadharma magazine - Ank 317
(Year 27 - Vir Nirvana Samvat 2496, A.D. 1970)
(Devanagari transliteration).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 25 of 57

background image
: २२ : आत्मधर्म : फागण : २४९६
पार्श्वप्रभुना प्रतिष्ठा–महोत्सवमां जैनसमाजनो उत्साह अनेरो हतो.
शरूआतना दिवसोमां पांचेक हजार माणसो एकठा थया हता. मंगल–प्रवचन पछी
तरत पारसनगरना प्रांगणमां जैन झंडारोपण थयुं हतुं. झंडारोपणनी उछामणी
भाईश्री धन्यकुमारजी मोतीरामजी बेलोकर (ढलासा) ए लीधी हती.
बपोरे अध्यात्म–प्रवचनसप्ताहनुं उद्घाटन करवा जिल्लाध्यक्षश्रीए पू. गुरुदेवने
प्रार्थना करी हती, अने समयसार गा. ७२ उपर गुरुदेवे प्रवचन शरू कर्या हता. मराठी–
गुजरातीभाषाओ समजवामां परस्पर थोडी कठिणाई होवा छतां, हजारो श्रोताजनो
एकाग्रचित्ते अध्यात्मवाणी सांभळता हता. रात्रे शरूना बे दिवस सुंदर अध्यात्मचर्चा
चालती हती. आ प्रतिष्ठा प्रसंगे विशेष ज्ञानप्रचार अर्थे ‘जैनबाळपोथी’ नी मराठी
आवृत्तिनी दशहजार नकल आबाल–वृद्ध सौने भेट आपवामां आवी हती,–जेनो प्रारंभ
गुरुदेवना सुहस्ते थयो हतो. महोत्सवना प्रारंभमां पंचपरमेष्ठी भगवंतोनुं
पूजनविधान थयुं हतुं.
ता. ४ माह वद ११ ना वहेली सवारमां नांदीविधान मंगलकुंभस्थापन
(माताजीना सुहस्ते), तथा ईन्द्रप्रतिष्ठा, आचार्यअनुज्ञा वगेरे विधि थई. पंचकल्याणक
पार्श्वनाथप्रभुना थया हता. पिता–मातानी स्थापनानुं सौभाग्य खेरागढना शेठश्री
खेमराज कपुरचंद तथा तेमना धर्मपत्नी श्री झनकारीबेनने प्राप्त थयुं हतुं आनी
खुशालीमां तेमना तरफथी रूा. ११, १११/–शिरपुर प्रतिष्ठाफंडमां आपवामां आव्या
हता. १६ ईन्द्र–ईन्द्राणीनी बोलीमां प्रथम सौधर्म ईन्द्रनी बोलीमां रूा. २७, ००१/–
थया हता. धन्यकुमारजीना भाई मंगलचंदजी मोतीरामजी बेलोकर तथा तेमना
धर्मपत्नी सौ. चेलनादेवी, तेओ सौधर्म ईन्द्र तथा शची ईन्द्राणी थया हता. प्रवचन
पछी ईन्द्रोनुं विशाळ सरघस धामधूमथी नगरीमां फरीने जिनेन्द्रदेवना दर्शन–पूजन
करवा आव्युं हतुं. बपोरे यागमंडल विधानद्वारा ईन्द्रोए नव देवतानुं (अरिहंत, सिद्ध,
आचार्य, उपाध्याय, साधु, जिनधर्म, जिनवाणी, जिनालय, जिनबिंब–ए नव पूज्य
देवोनुं) खास पूजन कर्युं हतुं.
रात्रे, सोनगढनी आठ कुमारिका बहेनो द्वारा पार्श्वप्रभुनी मंगलस्तुतिपूर्वक
पंचकल्याणक विधिनो प्रारंभ थयो हतो. सौधर्मईन्द्रनी सभामां तत्त्वचर्चा, सम्यक्त्वनो
महिमा, स्त्रीपर्यायनी हीनता छतां तेने ज तीर्थंकरनी माता थवानी महत्तानुं सौभाग्य,
वगेरेनुं वर्णन थयुं, अने छमास पछी भरतक्षेत्रमां अवतरनारा २३मा