
आश्चर्यमां पडी जता हता अने उत्सवमां रथयात्रा वगेरे सर्वे प्रसंगे सत्यधर्म प्रत्ये...
वीतरागधर्म प्रत्ये...आत्महितना मार्ग प्रत्ये...साचा देव–गुरु प्रत्ये जे हर्षोल्लास
आनंद–भक्ति–बहुमान–अर्पणता हजार–हजार भक्तोना हैयामां उछळता हता अने
जैनधर्मना जयजयकारथी आकाश गाजतुं हतुं–ते द्रश्य तीर्थंकरना जीवंत मार्गने
जगतमां प्रसिद्ध करतुं हतुं...जैनधर्मनुं आवुं गौरव देखीने धर्मोल्लासथी हृदय ऊछळतुं
हतुं. आवा उल्लासभर्या वातावरणमां सवारे प्रवचन पछी अंतरीक्ष पार्श्वनाथ प्रभु
समक्ष पू. बेनश्री–बेने समूहपूजन अने भक्ति कराव्या हता....साधकसंतो द्वारा थती ए
जिनोपासना निष्परिग्रही वीतरागी भगवान ज झीली शके.....ने भगवान तो आवा
भक्तोना ज होय.–धन्य वीतरागमार्ग! धन्य तेना देव! ने धन्य तेना उपासको.–एम
अद्भुत भावो उल्लसता हता पारसप्रभुना भक्ति–पूजनमां.
गुरुनुं वीतरागी स्वरूप समजावता हता. बपोरे घट्यात्रा नीकळी हती. रात्रे कारंजा
बालमंदिरना नाना बाळकोए (शिक्षिकाबेनोनी उत्तम दोरवणीपूर्वक) ‘नमस्कार
मंत्रनो महिमा’ अथवा ‘अमरकुमारनी अमर कहानी’ नामनो अभिनय कर्यो हतो, ते
खूब ज प्रशंसनीय, धर्मप्रेरक ने वैराग्यप्रेरक हतो. बालमंदिरना नानकडा बाळको पण,
जो तेमने धार्मिक संस्कारो आपवामां आवे तो केटलुं सुंदर कार्य करी शके छे ने
धर्मप्रभावनामां केटलो मोटो फाळो आपी शके छे,–ते आ द्रश्योमां नजरे देखातुं हतुं.
नाना नाना बाळको द्वारा रजु थती धार्मिकभावनाओ देखीने पंदरहजार माणसोनी
सभा वाहवाह पोकारी ऊठी हती. भारतभरनी जैन संस्थाओ लाखो बाळकोमां
धार्मिकसंस्कारोनुं सींचन करवा कोईपण जातना प्रतिबंध वगर मुक्तहैये कटिबद्ध बने,
तो जैनधर्मनी सौथी महान सेवा थाय. एक मंदिर के एक मूर्ति माटे आपणे जेटलो
प्रयत्न करीए छीए तेनाथी हजारगणो प्रयत्न आपणा लाखो बाळकोने धार्मिकसंस्कार
आपवा माटे करवानी जरूर छे. आ बाबतमां कारंजाना कंकुबाई श्राविकाश्रमने अने
अभिनय करनारा नानकडा बालुडांओने धन्यवाद! (“अमरकुमारनी अमर कहानी’
नो टूंकसार आगामी अंकमां आपीशुं.)