: ચૈત્ર : ૨૪૯૬ આત્મધર્મ : ૧૧ :
મલકાપુરમાં
ચાર દિવસ
[ફાગણ સુદ ૯ થી ૧૨ સમયસાર ગા. ૭૩]
પૂ. ગુરુદેવ ફાગણ સુદ ૯ના રોજ મલકાપુર
પધાર્યા; ભાવભીનું સ્વાગત થયું. બે જિનમંદિરોમાં દર્શન
કર્યા. તેમાંથી બડા–જિનમંદિરમાં બિરાજમાન
મહાવીરપ્રભુની મોટી પ્રતિમા ૨૧ વર્ષ પહેલાં (સં.
૨૦૦પમાં) વીંછીયા ગામમાં પંચકલ્યાણક વખતે
ગુરુદેવના સુહસ્તે પ્રતિષ્ઠિત થઈ હતી. અહીંની ત્રણ
બ્રહ્મચારી બહેનો સોનગઢ–બ્રહ્મચર્યાશ્રમમાં રહે છે. ચાર
દિવસના કાર્યક્રમ દરમિયાન સમયસાર ગા. ૭૩ ઉપર
પ્રવચનો થયા. પ્રથમ મંગલાચરણમાં કહ્યું કે–ધર્મીને
પરમાત્મપદ વહાલું છે તેથી આત્મામાં તેને સ્થાપીને
મંગળ કરે છે. પરમાત્મપદનો જેને પ્રેમ જાગ્યો તેને
રાગનો પ્રેમ રહે નહીં. આ રીતે રાગનો પ્રેમ છોડીને
પરમ ચૈતન્યપદનો પ્રેમ (રુચિ–શ્રદ્ધા–અનુભવ) કરવો તે
મહાન મંગળ છે.
દેહથી ભિન્ન ભગવાન આત્મા ચૈતનસ્વરૂપ છે; તે રાગથી જુદા સ્વભાવ વાળો
છે. રાગ પોતે પોતાનો પ્રકાશક નથી, પણ ચૈતન્યરૂપ જ્ઞાન પોતે પોતાને, તેમજ પોતાથી
ભિન્ન એવા રાગને પણ પ્રકાશે છે. આ રીતે રાગમાં સ્વ–પર પ્રકાશકપણું નથી તેથી તે
અચેતન છે. જ્ઞાનમાં જ સ્વ–પર પ્રકાશકપણું છે, તેથી તે જ આત્માનું સ્વરૂપ છે.
આમ જ્ઞાન અને રાગની ભિન્નતાનું ભાન કરીને જે ભેદજ્ઞાન કરે છે તે જીવ
પોતાના આનંદને અનુભવે છે, ને રાગાદિભાવોને પોતાથી અન્યપણે દેખે છે. આવા
પોતાના આત્માને ધર્મી અનુભવે છે.
રાગમાં ભગવાનપણું નથી, મહિમાવંતપણું નથી, સ્વ–પર પ્રકાશક એવા જ્ઞાનમાં
જ ભગવાનપણું છે, તે જ મહિમાવંત છે. તેથી આચાર્યદેવે આત્માને