સ્વભાવના જ આશ્રયે છે. આવા સ્વભાવનો આશ્રય કરનારા સમકિતી જ જગતમાં
સુખીયા છે. બાકી આત્મભાન વગરના દેવો પણ દુઃખિયા છે, ને રાજા પણ દુઃખિયા છે.
ભાઈ, આવા અવસરમાં તારા આત્માની ઓળખાણ નહીં કર તો જીંદગી પૂરી થતાં ક્્યાં
જઈને ઉતારા કરીશ? આત્માના જ્ઞાનસ્વભાવ સિવાય બીજે ક્્યાંય શાંતિ કે વિસામાનું
સ્થાન નથી.
તેનો સ્વામી હું નથી, તેમાં તન્મય હું નથી.–આવી અનુભવકળા વડે અલ્પકાળમાં જન્મ–
મરણ મટી જાય છે.
સાચો નિર્ણય તો પહેલાં કરો. સાચો નિર્ણય કરે તો રાગમાં ધર્મની બુદ્ધિ ન રહે. અરે
ભાઈ! એકવાર આવા આત્માની ઓળખાણ તો કર. જડ દેહનો સ્પર્શ અરૂપી આત્માને
નથી, રાગનો પણ સ્પર્શ ચૈતન્યસ્વરૂપમાં નથી. ચૈતન્યભાવ રાગરૂપ નથી, ને રાગ
ચૈતન્યભાવરૂપ નથી, બંને અત્યંત ભિન્ન છે. આવું ભેદજ્ઞાન કરતાં જ્ઞાનપ્રકાશ પ્રગટ્યો
અને મોહનો નાશ થયો, હવે ફરીને મોહ થાય નહીં ને પરવસ્તુનો અંશ પણ પોતારૂપે
ભાસે નહીં. આવો ભેદજ્ઞાનપ્રકાશ પ્રગટ કરવો તે મોક્ષનો ઉપાય છે.
ભક્તિ થતી; મંદિર ભરચક ભરાઈ જતું હતું. પહેલે દિવસે ત્યાંના ઉત્સાહી યુવકોએ
ભક્તિ કરી હતી; ને બીજે દિવસે પૂ. બેનશ્રી–બેને ભક્તિ કરી હતી. ધર્મચર્ચા પણ બંને
દિવસે સારી ચાલી હતી. બંને દિવસે પ્રવચન અને ચર્ચાના સમયે જ આવીને એક
બળદિયાએ થોડીક ગડબડ કરી હતી. રતલામની જનતાએ ઘણા પ્રેમથી પ્રવચનાદિનો
લાભ લીધો હતો; સુંદર અધ્યાત્મ–પ્રવચનોથી પ્રભાવિત થઈને કેટલાક શ્વેતાંબર
ભાઈઓએ તો પોતાના ચોકમાં પણ આવું પ્રવચન કરવા વિનંતી કરી હતી; પણ ત્યારે
બે દિવસનો કાર્યક્રમ પૂરો થઈ ગયો હતો. ત્રીજે દિવસે સવારમાં રતલામના ભાઈઓએ
આભાર–વિધિ કર્યા બાદ ગુરુદેવે રતલામથી દાહોદ પ્રસ્થાન કર્યું.