મુમુક્ષુમંડળે ભાવભીનું સ્વાગત કર્યું. અહીં દિ. જૈનોના સો જેટલા ઘર અને કુલ ચાર
જિનાલયો છે. બપોરે સમયસાર નાટક ગા. ૧૭–૧૮ ઉપર પ્રવચન ગુજરાતી ભાષામાં
થયા, આજે લગભગ એક માસ પછી ગુજરાતી ભાષાનું વાતાવરણ પ્રાપ્ત થયું. આજે
રતલામથી દાહોદ પહોંચતાં સંઘની ચારે મોટરોને થોડોઘણો વિલંબ થયો હતો.
હજાર શ્રોતાજનોની સભા ઉત્સુકતાથી આત્મસ્વરૂપનું શ્રવણ કરતી હતી.)
કહે છે. જેમ સંસારમાં રાજાને ઓળખીને તેની સેવા કરવાથી ધન–જમીન વગેરે મળે છે;
તેમ અનંતગુણના નિધાનથી ભરેલો આ જીવરાજા, તેને ઓળખીને, શ્રદ્ધા કરીને,
એકાગ્રતારૂપ અનુચરણ કરવાથી મોક્ષની સિદ્ધિ થાય છે. માટે મોક્ષાર્થી જીવે આવા
આત્માને ઓળખીને તેની સેવા કરવી.
પ્રેમ કરીને તેને ભેટવાનો એટલે કે અનુભવ કરવાનો ઉલ્લાસ આવવો જોઈએ. ‘અહો,
આવો જ્ઞાનસ્વરૂપ મારો આત્મા! તેને મેં આજે દેખ્યો. મારા ભગવાન આત્માના આજે
મને ભેટા થાય!’ એમ ચૈતન્યનો પ્રેમ પ્રગટાવીને અને રાગનો પ્રેમ છોડીને મોક્ષાર્થી
જીવ પોતાના આત્માને અનુભવમાં લ્યે છે.
સુખની ભીખ માંગવી પડે! રાગ હોય તો મને સુખ મળે, લક્ષ્મી–સ્ત્રી વગેરે હોય તો મને
સુખ મળે–એમ પોતાના સુખ માટે જે પરવસ્તુની ભીખ માગે છે તે જીવ માંગણ છે.
શુભરાગથી ને તેના ફળરૂપ પુણ્યથી મને સુખ કે મોક્ષ મળે એમ માનનાર પણ