Atmadharma magazine - Ank 318
(Year 27 - Vir Nirvana Samvat 2496, A.D. 1970).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 26 of 48

background image
: ૨૪ : આત્મધર્મ : ચૈત્ર : ૨૪૯૬
–– દો દિન દાહોદમેં ––
[ફાગણ વદ ચોથે રતલામથી પ્રસ્થાન કરીને દાહોદ આવ્યા; મહારાષ્ટ્ર અને
મધ્યપ્રદેશનો પ્રવાસ પૂર્ણ કરીને આજે પુન: ગુજરાતમાં આવ્યા. દાહોદ આવતાં ઉત્સાહી
મુમુક્ષુમંડળે ભાવભીનું સ્વાગત કર્યું. અહીં દિ. જૈનોના સો જેટલા ઘર અને કુલ ચાર
જિનાલયો છે. બપોરે સમયસાર નાટક ગા. ૧૭–૧૮ ઉપર પ્રવચન ગુજરાતી ભાષામાં
થયા, આજે લગભગ એક માસ પછી ગુજરાતી ભાષાનું વાતાવરણ પ્રાપ્ત થયું. આજે
રતલામથી દાહોદ પહોંચતાં સંઘની ચારે મોટરોને થોડોઘણો વિલંબ થયો હતો.
ગુજરાત અને મધ્યપ્રદેશ–બે રાજ્યની હદ જ્યાં ભેગી થાય છે એવા દાહોદ
શહેરમાં ચાલીસ હજાર જેટલી વસ્તીમાં દોઢહજાર જેટલા જૈનો છે. પ્રવચનમાં બે–ત્રણ
હજાર શ્રોતાજનોની સભા ઉત્સુકતાથી આત્મસ્વરૂપનું શ્રવણ કરતી હતી.)
સમયસાર ગા. ૧૭–૧૮ માં શુદ્ધ જીવની સેવા–આરાધના કેમ કરવી તે વાત
રાજાના દ્રષ્ટાંતે સમજાવે છે. જગતના તત્ત્વોમાં જીવ તે શ્રેષ્ઠ છે એટલે તેને ‘જીવરાજા’
કહે છે. જેમ સંસારમાં રાજાને ઓળખીને તેની સેવા કરવાથી ધન–જમીન વગેરે મળે છે;
તેમ અનંતગુણના નિધાનથી ભરેલો આ જીવરાજા, તેને ઓળખીને, શ્રદ્ધા કરીને,
એકાગ્રતારૂપ અનુચરણ કરવાથી મોક્ષની સિદ્ધિ થાય છે. માટે મોક્ષાર્થી જીવે આવા
આત્માને ઓળખીને તેની સેવા કરવી.
એક સાધારણ રાજાને ભેટવાનો પ્રસંગ આવતાં કેવો ઉત્સાહ ને પ્રેમ આવે છે?
તો જગતમાં સૌથી શ્રેષ્ઠ, સૌથી ઉત્તમ એવો આ ચેતનરાજા પોતે, તેની ઓળખાણ અને
પ્રેમ કરીને તેને ભેટવાનો એટલે કે અનુભવ કરવાનો ઉલ્લાસ આવવો જોઈએ. ‘અહો,
આવો જ્ઞાનસ્વરૂપ મારો આત્મા! તેને મેં આજે દેખ્યો. મારા ભગવાન આત્માના આજે
મને ભેટા થાય!’ એમ ચૈતન્યનો પ્રેમ પ્રગટાવીને અને રાગનો પ્રેમ છોડીને મોક્ષાર્થી
જીવ પોતાના આત્માને અનુભવમાં લ્યે છે.
જગતને જાણનારો એવો જે ચેતનરાજા, તેને જાણ્યા વગર કલ્યાણ કેવું! આત્મા
પોતે સુખનો નિધાન છે, એ કાંઈ ગરીબ–રાંકો–ભીખારી નથી કે બીજા પાસે પોતાના
સુખની ભીખ માંગવી પડે! રાગ હોય તો મને સુખ મળે, લક્ષ્મી–સ્ત્રી વગેરે હોય તો મને
સુખ મળે–એમ પોતાના સુખ માટે જે પરવસ્તુની ભીખ માગે છે તે જીવ માંગણ છે.
શુભરાગથી ને તેના ફળરૂપ પુણ્યથી મને સુખ કે મોક્ષ મળે એમ માનનાર પણ