સમજાવ્યું તે પદ નમું શ્રી સદ્ગુરુ ભગવંત.
આ જ સુખનો ઉપાય છે, બીજો કોઈ ઉપાય નથી.
આચાર્ય ભગવાન તેની પ્રશંસા કરે છે. અરે જીવો! રાગથી ભિન્ન એવા ચૈતન્યનું
ભેદજ્ઞાન કરીને તમે આનંદિત થાઓ.
રાગથી જુદી છે.
બ્રહ્મચર્ય–પ્રતિજ્ઞા લીધી હતી.)
કેવળજ્ઞાન–પ્રકાશ ખીલે, જેમાંથી અનંત આનંદ ખીલે, એવા ચૈતન્યગુણરૂપી રત્નોનાં
નિધાન આત્મામાં ભર્યા છે. આવા આત્માના આધારે રાગ થાય નહીં. રાગનો આધાર
જ્ઞાન નથી, ને જ્ઞાનને રાગનું આલંબન નથી. અહો, આવી આત્મવસ્તુ, તેને વિચારમાં
લ્યો તો તે ઉપયોગસ્વરૂપ જ છે. રાગ કરતાં કરતાં આવો આત્મા પમાઈ જાય એમ
નથી, કેમકે રાગમાં ઉપયોગ છે જ નહીં. રાગવડે આત્માની પ્રાપ્તિ કરવા માંગે તેણે
રાગથી જુદા આત્માને જાણ્યો નથી. ભાઈ, જ્ઞાન અને રાગની વચ્ચે ભેદજ્ઞાનરૂપી કરવત
મુકીને અત્યંત જુદા કર. જુદાને એક માનીશ તો તારું જ્ઞાન મિથ્યા થશે. જુદાં છે તેને
જુદાં જાણ તો રાગનો અંશ પણ તને તારા કાર્યરૂપે ભાસશે નહીં. ઉપયોગ પર્યાયમાં જ
ધર્મી પોતાના આત્માને તન્મય દેખે છે; રાગ સાથે જરાય પોતાનું તન્મયપણું નથી એમ
તે અનુભવે છે.