: ૪૪ : આત્મધર્મ ચૈત્ર : ૨૪૯૬
ઘડાક.....ઘડાક.....ઘડાક!
એકાએક આકાશમાં અવાજ થયા, ફાંસીના માંચડાને બદલે સિંહાસન રચાઈ
ગયું; દેવો પુષ્પવૃષ્ટિ કરવા લાગ્યા, અને અમરકુમારનું બહુમાન કર્યું. સર્વત્ર નમસ્કાર–
મંત્રનો પ્રભાવ છવાઈ ગયો. રાજાએ ક્ષમા માંગીને જૈનધર્મનો સ્વીકાર કર્યો. કસાઈ
લોકો હિંસા છોડીને જૈનધર્મી બન્યા. અમરકુમારના પિતા અને ભાઈને પણ ખૂબ
પશ્ચાત્તાપ થયો, માતા ખૂબ પ્રસન્ન થઈ. અમરકુમારની અમરકહાની અને
નમસ્કારમંત્રનો પ્રભાવ દેખીને સર્વત્ર જયજયકાર છવાઈ રહ્યો. અંતે અસાર સંસારથી
વિરક્ત થઈને અમરકુમારે પોતાનું આત્મહિત સાધ્યું.
જીવનમાં કોઈ પ્રસંગે નમસ્કારમંત્રને કદી ન ભૂલો.
પંચપરમેષ્ઠીને ઓળખીને હૃદયમાં સદા તેનું ચિંતન કરો.
(અનુસંધાન પૃષ્ઠ ૪૧ થી ચાલુ)
પોતામાં સન્મુખ થઈને પોતાના આત્માને અતીન્દ્રિયપ્રત્યક્ષ કર્યા વગર કેવળી
ભગવાનની, ગુરુસંતની કે સમ્યગ્દ્રષ્ટિ ધર્માત્માની સાચી ઓળખાણ થઈ શકે નહીં.
અહો, વીતરાગમાર્ગ આખો સ્વસન્મુખતાનો જ માર્ગ છે, પરાશ્રયથી તેનાં પત્તા લાગે
તેમ નથી. આ તો ચૈતન્યના પાતાળનો પત્તો લેવાની વાત છે, ઉપલકદ્રષ્ટિના માપે
ચૈતન્યના પાતાળનો પત્તો ન લાગે. રાગનાં પડને ચીરીને અતીન્દ્રિયજ્ઞાનની
અનુભૂતિવડે અંદરના ચૈતન્યદરિયામાં ઊતર, તો આત્માનો પત્તો લાગશે.
પ્રશ્ન:– જ્ઞાની આત્માને કેવી રીતે ઓળખાય?
ઉત્તર:– જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્મા લક્ષમાં આવે ત્યારે બીજા જ્ઞાની આત્માની ખરી
ઓળખાણ થાય. રાગથી જુદો પડીને જ્ઞાનના લક્ષે જ્ઞાનીની ખરી ઓળખાણ થાય, કેમકે
જે શુદ્ધાત્માની જાતને ઓળખવી છે તેવી જાતરૂપે પોતે પરિણમ્યા વગર તેની ખરી
ઓળખાણ થાય નહીં. જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્માને ઓળખવા માટે પોતામાં ઈન્દ્રિયાતીત
જ્ઞાનરૂપ પરિણમન થાય ત્યારે જ આત્મા ઓળખાય છે.