વીતરાગ સર્વજ્ઞ પરમાત્માએ કહેલાં જે વીતરાગી શાસ્ત્રો, તે સર્વે શાસ્ત્રોનું
વીતરાગતામાં જ રહેલું છે, એટલે રાગથી જુદો પડીને જ્ઞાનઅનુભૂતિવડે જ શાસ્ત્રનું
હૃદય ઓળખી શકાય છે. આવું વીતરાગપણું જ મોક્ષમાર્ગમાં અગ્રેસર છે; માટે મુમુક્ષુએ
સર્વથા વીતરાગભાવ જ કર્તવ્ય છે, રાગ જરાય કર્તવ્ય નથી.–
વીતરાગ થઈને એ રીતે તે ભવ્ય ભવસાગર તરે. ૧૭૨
રાગની ઉત્પત્તિ થતી નથી, એટલે સાક્ષાત્ મોક્ષમાર્ગરૂપ વીતરાગતા થાય છે. આ રીતે
ભવ્ય જીવો વીતરાગ થઈને ભવસાગરને તરે છે; માટે મોક્ષાભિલાષી જીવો ક્યાંય પણ,
જરા પણ રાગ ન કરો. અરિહંતો પ્રત્યેનો રાગ પણ મોક્ષનો બાધક છે, માટે તે રાગને
પણ મુમુક્ષુ આદરણીય નથી માનતા. તેનાથી પાર એવો જે પૂર્ણ જ્ઞાનસ્વભાવ, શુદ્ધ
આનંદ અમૃતથી ભરેલો સમુદ્ર તેમાં ડુબકી મારીને મુમુક્ષુ વીતરાગતા વડે ભવસાગરને
તરી જાય છે. અહો, આવો વીતરાગમાર્ગ જયવંત વર્તો!