જિન થયો, સમકિતી થયો.
પોષે તે વીરની વાણી નહીં, એ તો કાયરની વાણી છે.
જીવ બહારમાં પરવસ્તુની ભીખ માંગે છે, એટલે કે પરચીજ હોય તો મને સુખ
મળે એમ માને છે તે જીવ પરાધીન ભીખારી છે, થોડુંક માંગે તે નાનો માંગણ,
ઝાઝું માંગે તે મોટો માંગણ; ને પોતાની પૂર્ણ ચૈતન્યસંપદાને જાણીને બીજું કાંઈ
ન માંગે તે મોટો બાદશાહ છે. (આ ન્યાય સોનગઢમાં ભાવનગરના મહારાજા
કૃષ્ણકુમારસિંહજી આવ્યા ત્યારે કહ્યો હતો; આજે વૈશાખ સુદ બીજે ભાવનગરમાં
વીરભદ્રસિંહજી પ્રવચનમાં આવતાં તે ન્યાય કહ્યો.)
બતાવી શકે. (વિરક્ત ગુરુમાં દિગંબર મુનિરાજ મુખ્ય છે.)
બહારનું બીજું જાણપણું કદાચ ઓછું હોય પણ જો અંતરમાં રાગથી ભિન્ન
ચૈતન્યવિદ્યાને જાણે છે તો તે જીવ અલ્પ કાળમાં ત્રણ લોકની પ્રકાશક એવી
કેવળજ્ઞાનવિદ્યા પ્રગટ કરીને ભવસમુદ્રથી તરી જશે.
ને રાગમાં ધર્મ માનીને રાગની ખાણ ખોદવા રોકાયો; પણ એકવાર જડથી ભિન્ન
રાગથી ભિન્ન એવી તારી ચૈતન્ય ખાણમાં ઊંડો ઊતર તો તારા ચૈતન્યના
અપૂર્વ નિધાન તને તારામાં જ દેખાશે ને પરમ આનંદ થશે.