वीतराग सर्वज्ञ परमात्माए कहेलां जे वीतरागी शास्त्रो, ते सर्वे शास्त्रोनुं
वीतरागतामां ज रहेलुं छे, एटले रागथी जुदो पडीने ज्ञानअनुभूतिवडे ज शास्त्रनुं
हृदय ओळखी शकाय छे. आवुं वीतरागपणुं ज मोक्षमार्गमां अग्रेसर छे; माटे मुमुक्षुए
सर्वथा वीतरागभाव ज कर्तव्य छे, राग जराय कर्तव्य नथी.–
वीतराग थईने ए रीते ते भव्य भवसागर तरे. १७२
रागनी उत्पत्ति थती नथी, एटले साक्षात् मोक्षमार्गरूप वीतरागता थाय छे. आ रीते
भव्य जीवो वीतराग थईने भवसागरने तरे छे; माटे मोक्षाभिलाषी जीवो क्यांय पण,
जरा पण राग न करो. अरिहंतो प्रत्येनो राग पण मोक्षनो बाधक छे, माटे ते रागने
पण मुमुक्षु आदरणीय नथी मानता. तेनाथी पार एवो जे पूर्ण ज्ञानस्वभाव, शुद्ध
आनंद अमृतथी भरेलो समुद्र तेमां डुबकी मारीने मुमुक्षु वीतरागता वडे भवसागरने
तरी जाय छे. अहो, आवो वीतरागमार्ग जयवंत वर्तो!