: ૬ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૬
૧૨. જેઓ પોતે દર્શનથી ભ્રષ્ટ હોવા છતાં દર્શનના ધારકને પોતાના પગે પડાવે છે.
(અથવા પોતે દર્શનધારક જીવોના પગે નથી પડતા,) તેઓ લૂલા–મૂંગા થાય છે,
અને તેમને બોધિની પ્રાપ્તિ દુર્લભ છે.
૧૩. જાણવા છતાં પણ લજ્જાથી, ગૌરવથી, કે ભયથી જે જીવો તે દર્શનભ્રષ્ટ મનુષ્યોને
પગે પડે છે, તેઓ પાપનું અનુમોદન કરનારા છે અને તેઓને પણ બોધિ નથી.
૧૪. જ્યાં બંને પ્રકારની ગ્રંથિનો ત્યાગ હોય, ત્રિયોગથી સંયમમાં સ્થિતિ હોય,
જ્ઞાનવડે કરણની શુદ્ધિ હોય અને ઊભાઊભા ભોજન હોય, ત્યાં દર્શન છે.
૧૫. સમ્યગ્દર્શન વડે સમ્યગ્જ્ઞાન થાય છે, જ્ઞાન વડે સર્વ ભાવની ઉપલબ્ધિ થાય છે,
અને પદાર્થની ઉપલબ્ધિ થતાં જીવ શ્રેય–અશ્રેયને જાણે છે.
૧૬. એ રીતે શ્રેય–અશ્રેયને જાણનાર પુરુષ, દુઃશીલને દુર કરીને શીલવાન થાય છે,
અને તે શીલના ફળથી અભ્યુદયને પામીને પછી નિર્વાણને પામે છે.
૧૭. અહો, આ જિનવચન વિષયસુખનું વિરેચન કરાવનાર ઔષધ છે, અમૃતસ્વરૂપ છે,
જન્મ–જરા–મરણની વ્યાધિને હરનાર છે અને સર્વ દુઃખનો ક્ષય કરનાર છે.
૧૮. જિનદર્શનમાં એક તો જિનનું રૂપ, બીજું ઉત્કૃષ્ટ શ્રાવકનું, અને ત્રીજું આર્યાનું–
એ ત્રણ લિંગ છે, એ સિવાય ચોથું લિગ (ભેષ) જિનદર્શનમાં નથી.
૧૯. જિનવરદેવ દ્વારા નિર્દિષ્ટ છ દ્રવ્યો, નવ પદાર્થો, પાંચ અસ્તિકાય અને સાત
તત્ત્વો,–તેના સ્વરૂપને જે શ્રદ્ધે છે તેને સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જાણવો.
૨૦. જીવાદિનું શ્રદ્ધાન તે સમ્યક્ત્વ વ્યવહારથી છે, નિશ્ચયથી પોતાના આત્માનું
શ્રદ્ધાન તે સમ્યક્ત્વ છે, એમ જિનવરોએ કહ્યું છે.
૨૧. હે ભવ્ય! આવા જિનપ્રણીત દર્શનરત્નને તું ભાવથી ધારણ કર, તે ગુણરૂપ
રત્નત્રયમાં સાર છે અને મોક્ષનું પ્રથમ સોપાન છે.
૨૨. હે ભવ્ય! જેટલી તારી શક્તિ હોય તેટલું તો કર, અને જે કરવાને તું શક્તિમાન ન
હો તેની શ્રદ્ધા કર. કેવળીજિને કહેલાં તત્ત્વોનું શ્રદ્ધાન કરનારને સમ્યક્ત્વ છે.
૨૩. જેઓ દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર–તપ અને વિનયમાં સદાકાળ સ્થિત છે–પ્રશસ્ત છે
અને ગુણધારક જીવોનો ગુણાનુવાદ કરનારા છે તેઓ વન્દનીય છે.
૨૪. સહજ–ઉત્પન્ન રૂપને દેખીને જે મત્સરભાવયુક્ત જીવ તેને માનતો નથી,–ઈર્ષા