तेमांथी पाछो वाळीने स्वद्रव्यनी सन्मुखताथी प्रगटेला सम्यग्दर्शन–ज्ञान–चारित्रमां
तारा आत्माने स्थाप! तेमां तन्मय थईने परिणम. –ते परमार्थ मोक्षमार्ग छे.
दर्शन–ज्ञान–चारित्रमां निश्चळपणे स्थाप, निरंतर स्थाप. एकाग्र थईने दर्शन–ज्ञान–
चारित्रने ज ध्याव; ज्ञानचेतनामय थईने तेनो ज अनुभव कर. निर्मळपर्यायने
ध्याववानुं–अनुभववानुं कह्युं तेनो अर्थ, ते पर्यायमां अभेद थईने परिणमेला शुद्ध
आत्माने ज ध्याव–अनुभव, तेमां स्थिर था! त्यां आनंद छे......त्यां ज विश्रांति–परम
समयना सारने पामे छे. भाई, आ मोक्षना मारगमां आववानी वात छे.
पोतापणे अनुभवे छे तेओ शुद्धआत्माने देखता नथी, अनुभवता नथी. एटले
मोक्षमार्गने पामता नथी. तेओ तो रागने ज अनुभवता थका अशुद्ध आत्माने देखे
छे.
रागथी आत्माने जुदो जाणे छे. जेने जुदो जाण्यो ते मोक्षनुं कारण केम थाय?
शुद्धआत्माना अनुभवथी मोक्ष थाय छे, ने ते अनुभवमां रागनो अभाव छे. माटे कहे
छे के हे जीव! राग वगरना निश्चय सम्यग्दर्शन–ज्ञान–चारित्ररूप जे परमार्थ मोक्षमार्ग
तेमां तुं तारा आत्माने स्थापित कर.