ભાઈ; મરૂભૂતિ મરીને હાથી થયો ને
સમ્યગ્દર્શન પામ્યો; સર્પ કરડવાથી તેનું મૃત્ય
થયું. પછી અગ્નિવેગ–મુનિના ભવમાં અજગર
તેને ખાઈ ગયો; વજ્રનાભી ચક્રવર્તીના ભવમાં
ભીલે બાણથી તેને વીંધી નાંખ્યા. પછી
ગ્રૈવેયકમાં જઈને આપણા ચારિત્રનાયક
આનંદરાજા તરીકે અવતર્યા છે ને
અષ્ટાહનિકામાં જિનેન્દ્રદેવની પૂજાનો મોટો
ઉત્સવ કરાવીને મુનિરાજનો ઉપદેશ સાંભળે છે.
દર્શન કરવાની પ્રતિજ્ઞા કરી; અને અરિહંત ભગવાન જેવા આત્માના શુદ્ધ સ્વરૂપનો
વિચાર કરવા લાગ્યા. પછી ભાવપૂર્વક મુનિરાજની સ્તુતિ–વંદના કરીને સૌ પોતે
પોતાના સ્થાને ગયા. મુનિરાજ પણ વિહાર કરતા કરતા ભોજન સમયે
અયોધ્યાનગરીમાં પધાર્યા. આનંદ રાજાએ નવધાભક્તિપૂર્વક મુનિરાજને આહારદાન
દીધું. આહારદાન બાદ મુનિરાજે કહ્યું કે–હે રાજન્! હવે તમારે બે જ ભવ બાકી છે. આ
ભવમાં તીર્થંકરપ્રકૃતિ બાંધીને આગામી ભવમાં તમે ભરતક્ષેત્રમાં ૨૩મા તીર્થંકર
થશો......ને સમ્મેદશિખરથી મોક્ષ પામશો. તે સાંભળીને રાજા ઘણો જ આનંદિત થયો.
તેનું નામ પણ ‘આનંદ’ હતું ને ભાવથી પણ તે આનંદિત હતો.