હરણિયા! તું દોડી દોડીને થાકે છે છતાં ઠંડી હવા પણ કેમ નથી આવતી? –ક્્યાંથી
આવે? ત્યાં પાણી હોય તો ઠંડી હવા આવે ને? ત્યાં પાણી તો નથી પણ ધગધગતી રેતી
છે. તેમ ધગધગતી રેતી જેવી આકુળતાવાળા જે બાહ્યવિષયો તેમાં અજ્ઞાનીસુખ માનીને
ત્યાં જ ઉપયોગને દોડાવે છે, પણ અનાદિકાળ વીત્યો છતાં તેને સુખ નથી મળતું.–
ક્્યાંથી મળે? વિષયોમાં સુખ હોય તો મળેને? ત્યાં તો આકુળતા છે; સુખનું નિધાન તો
અંતરમાં છે, તેને લક્ષમાં લેતાં સુખની ઠંડી લહેર આવે છે. કોઈ પણ બીજી ચીજના
અવલંબન વગર સ્વયમેવ આત્મા પોતે સુખ છે. એકલું સુખ નહીં પણ એવા અનંત
સ્વભાવોનો સ્વાદ આત્માના અનુભવમાં એક સાથે વેદાય છે. અનેકાન્ત વડે આત્માનું
છે.
જેનામાં સુખ નથી તેને જાણતાં સુખ થતું નથી.
જીવો કેટલા દગા–પ્રપંચ ને રાગ–દ્વેષ કરે છે!
તેમાં જીવન ગુમાવે છે ને પાપ બાંધે છે.
ભાઈ, તારા સ્વઘરની ચૈતન્યલક્ષ્મી મહાન છે
તેથી સંભાળ કરને! તેમાં ક્્યાંય દગા–પ્રપંચ
નથી, રાગ–દ્વેષ નથી, કોઈની જરૂર નથી,
છતાં તે મહા આનંદરૂપ છે. બહારની લક્ષ્મી
મળે તોપણ તેમાંથી સુખ મળતું નથી. આ
અપાર વૈભવ આત્મામાં પોતામાં ભર્યો છે. –
એને લક્ષમાં લેતાં સુખ છે.