तेनुं अद्भुत वर्णन सांभळीने राजा पोताना महेलमांथी तेने नमस्कार करवा लाग्यो,
अने अयोध्यानगरीमां पण तेवी ज रचना करवानुं तेने मन थयुं. राज्यना उत्तम
कारीगरोने बोलावीने सूर्यविमान जेवुं ज एक सुंदर विमान बनाव्युं; अने हीरा माणेक
रत्न जडेला ते विमानमां सुंदर जिनप्रतिमानी स्थापना करी. आ विमाननी अने तेमां
बिराजमान प्रतिमानी आश्चर्यकारी शोभा देखीने आनंदराजाने आनंदनो पार न रह्यो.
तेओ हंमेशां सवार–सांज तेनी पूजा करवा लाग्या. आ रीते राजाने सूर्यविमानस्थिति
जिनबिंबनी पूजा करता देखीने तेना उपर विश्वासने कारणे लोको पण देखादेखीथी
सूर्यविमानने नमस्कार करवा लाग्या. राजा तो सूर्यविमानने नहीं पण तेमां स्थित
जिनबिंबने नमस्कार करतो हतो;–पण जेम बाह्य जीवो निश्चयने जाण्या वगर
व्यवहारने भजवा लागे छे तेम अन्यमति लोको पण जिनबिंबने बदले सूर्यने पूजवा
लाग्या.
घणां वर्षो वीती गयां; एक दिवस ते राजाए पोताना माथामां सफेद वाळ देख्या, अने
तरत ज तेनुं हृदय वैराग्यथी कंपी ऊठ्युं के अरे! युवानीना लाखो वर्षो वीती गया ने
वृद्धावस्था तो आववा लागी; आ सफेदवाळ मृत्युराजानो संदेशो लईने आव्यो छे के हे
जीव! हवे जलदी चारित्रदशाने धारण करीने आत्म–कल्याण कर. माटे हवे मारे
आत्महितमां घडीनोय विलंब करवा जेवो नथी. आजे ज आ संसारनो सर्व परिग्रह
छोडीने, हुं शुद्धोपयोगी मुनि थईश अने उपयोगस्वरूप मारा आत्मामां एकाग्र थईने
चारित्रदशा प्रगट करीश–आवा द्रढ निश्चयपूर्वक तेओ वैराग्यने पुष्ट करनारी बार
भावना चिंतववा लाग्या.
(१) आ शरीरादि संयोग अने रागादि परभावो अधु्रव छे; मारो उपयोगस्वरूप