भूतार्थ आत्मस्वभावमां अभेद थईने तेने अनुभवे छे, तेथी तेने भूतार्थ कह्यो छे.
आवो अनुभव ते ज सम्यग्दर्शन छे, तेमां आत्मानो आनंद झरे छे. एनी द्रष्टिमां
भगवान आत्मा जेवो छे तेवो शुद्धपणे खुल्लो थयो; पहेलांं तिरोभूत हतो ते हवे
शुद्धनयवडे प्रगट थयो. आमां भूतार्थ आत्मानुं ज्ञान, अने सम्यग्दर्शन बंने एकसाथे
छे.
अनुभवे छे. व्यवहारनय आवा अशुद्ध आत्माने देखे छे तेथी ते अभूतार्थ छे–
असत्यार्थ छे, आत्माना सत्य–भूतार्थस्वभावने व्यवहारनय नथी देखतो; आत्माने
देखवा माटे तो अतीन्द्रियद्रष्टिरूप शुद्धनय जोईए.
जीवन जीववानी रीत तने संतो बतावे छे. पहेलांं तो चेतनथी अन्य जे परभावो ते
बधायने शुद्धनय वडे ताराथी जुदा कर; अने सर्व परभावथी रहित एक भूतार्थ
शुद्धात्माने देख. शुद्धात्मा उपर द्रष्टि राखीने जे निर्मळ ज्ञान आनंदधाममां पवित्र
जीवन छे ते आत्मानुं साचुं जीवन छे. ते जीवनमां अनंत गुणोनी शुद्धता प्रगट
अनुभवाय छे.
अत्यारे बहार आव्युं छे ने हजारो जीवो जिज्ञासाथी ते सांभळे छे. आवा सत्यनो पक्ष
करवा जेवो छे. आत्माना स्वभावनी आ सत्य वात लक्षमां लईने तेनो पक्ष करवा
जेवो छे, ने पछी वारंवार तेना अभ्यास वडे तेमां दक्ष थईने अनुभववडे प्रत्यक्ष करवा
जेवुं छे. तद्न सहेली शैलिथी सौने समजाय तेवुं आ