ः फागण : २४९७ आत्मधर्म : २३ :
आवो आत्मा पोताना शुद्धभाव वडे ज जणाय छे. ईन्द्रियोथी के शास्त्रना
शब्दोना जाणपणाथी ते जणाय नहीं. जन्म–मरणनो अंत लाववो होय ने मोक्षनुं सुख
जोईतुं होय तेणे आत्मानुं स्वरूप समजवुं जोईए. ए सिवाय छूटकारो नथी. आत्मा
पोते सहजानंद–स्वरूप छे. तेने जाणतां आनंद थाय छे. आवा पोताना आत्माने जाणे–
लोको सत्य नथी समजता ते बाबत जीवने बहु
खेद रहे छे, –पण ते वेदन ओछुं करी नांखवा जेवुं छे.
केमके आत्माने लक्षगत करे एवा मुमुक्षु सदाय थोडा–
विरला ज होय छे. हजारो लाखो जीवोमां एवी मुमुक्षुता
जोवानी अपेक्षा राखवी नकामी छे. माटे ते संबंधी खेद न
करवो. पण कोई एकाद जीव पण साचो मुमुक्षु देखाय तो
ते संबंधी प्रमोद–प्रसन्नता अने अनुकरण करवुं–जेथी
पोताने पण मुमुक्षुतानो उल्लास वधे. बाकी दुनियाना
जीवो सामे तो जोवा जेवुं क््यां छे? केमके–
बहु लोक ज्ञानगुणे रहित आ पद नहि पामी शके;
रे! ग्रहण कर तुं नियत आ, जो कर्म मोक्षेच्छा–तने.
–कुंदकुंदभगवाननो आ उपदेश छे. तेमना
जमानामांय एवी परिस्थिति हती, तो अत्यारना
जमानानी शी वात!
विशेष तो पोते पोतानुं हित शीघ्र थाय ते ज
करवा जेवुं छे. स्वानुभूति तरफ ऊंडुं केम ऊतराय–ते ज
प्रयत्न करवानो छे.
(–एक पत्रमांथी)