: ३६ : आत्मधर्म : वैशाख : २४९७
विकल्पमां अटके त्यां सुधी आत्मा शुद्धपणे अनुभवमां आवतो नथी. अने ज्यां
आत्मानी शुद्धअनुभूति थई त्यां कोई विकल्प तेमां रहेतो नथी, कर्ता–कर्मना
कोई भेद रहेता नथी. आवी अनुभूतिस्वरूप धर्मी पोताने जाणे छे.
१००. आत्मानी अनुभूति परम आनंदरूप छे. ज्यां अनुभूति थई त्यां भान थयुं के
अहा, हुं तो त्रणेकाळ आवी अनुभूतिस्वरूप ज छुं. चेतननी अनुभूतिथी छूटीने
जडरूप के रागरूप मारो स्वभाव कदी थयो नथी.
१०१. जेणे पोताना आत्माने आवो शुद्ध अनुभूतिस्वरूप अनुभव्यो ते जीव हवे
रागादिने पोतापणे केम अनुभवे? एटले आस्रवोमां ते केम वर्ते? न ज वर्ते.
आ रीते आत्मा पोताना शुद्ध स्वरूपने जाणतो थको आस्रवोथी छूटे छे.
१०२. मारी अनुभूति चैतन्य भावमय छे; चैतन्यथी भिन्न क्रोधादि कोई पण भावोनुं
ममत्व मने नथी, तेनुं कर्तृत्व मने नथी, तेनुं स्वामीत्व मने नथी, तेथी हुं
ममतारहित छुं. –आ रीते ज्ञानथी अन्य कोई पण भावमां धर्मीने ममत्व नथी,
तेमां पोतापणुं नथी.
१०३. जेणे अंतर्मुख ध्यानद्वारा पोताना सर्वज्ञस्वभावने अनुभवमां लीधो तेणे
रागने पोताथी जुदो पाडयो......तेने भेदज्ञान थयुं......ते निर्मोही धर्मी थयो.
१०४. जेम स्वच्छ जळने जाणतां तेमां प्रतिबिंबरूप एवा चंद्र वगेरे पण देखाय छे;
तेम आत्मानो सर्वज्ञस्वभाव ज्यां राग वगरनो स्वच्छ थईने परिणम्यो त्यां
ते स्वच्छ ज्ञानसरोवरमां जगतना बधा पदार्थोनुं ज्ञान पण थई जाय छे.
परज्ञेयने जाणवा पर तरफ ज्ञानने लंबावुं पडतुं नथी. पोते पोताने जाणतां
जगत पण जणाई जाय छे.
१०प. अहो, आवा सर्वज्ञस्वभावने अमे प्रतीतमां लीधो.....हवे मोक्ष माटे आवा
पोताना स्वभावमां ज वळवानुं रह्युं, बहार जोवानुं न रह्युं.
१०६. आत्माने जाणवा माटे, के आत्मानुं ध्यान करवा माटे क््यांय बहार नजर
लंबाववी नथी पडती पण अंतरमां पोते पोतामां नजर करीने एकाग्र थवानुं
छे, एटले आत्मा क््यांय बहारमां नथी, पोते पोताना स्वभावमां व्यापक छे.
आवो आत्मा पोते पोताने स्वसंवेदन–प्रत्यक्ष छे.