: ६ : आत्मधर्म : वैशाख : २४९७
सोनगढ–लाठी–जेतपुर
–गीरनार–माळीया *
चेत्रसुदपूनमना रोज सोनगढथी मंगलप्रस्थान करीने पूज्य गुरुदेव लाठी
पधार्या, त्यांथी जेतपुर पधार्या; जेतपुरथी चैत्र वद त्रीजना रोज गीरनार सिद्धधाममां
दर्शन करवा पधार्या; आ प्रसंगे पू. बेनश्री–बेन, तेमज बीजा सेंकडो मुमुक्षु भाई–
बहेनो पण आव्या हता; गुरुदेवे नेमप्रभुनी भक्ति करी हती, ने गीरनार सन्मुख
भक्तिथी सौने हर्ष थयो हतो. आ रीते गीरनारतीर्थनी नानकडी यात्रामां पण मोटो
आनंद आव्यो हतो. आ प्रसंगे गीरनार तळेटीमां बिराजमान संघना श्री
मल्लिसागरजी महाराजने कानमां त्रणवार नमस्कारमंत्र कानजीस्वामीए संभळाव्या
हता; अने ते ज रात्रे श्री मल्लिसागरजी स्वर्गवास पाम्या हता. छेल्ला त्रण दिवसथी
तेमने आहार–पाणीनो संपूर्ण त्याग हतो.
चैत्र वद चोथे पू. गुरुदेव जेतपुरथी केशोद थईने हाटीना–माळीया (–ते स्व० ब्र
रमाबेनना गामे) पधार्या; उल्लासथी स्वागत करीने ग्राम्यजनताए पण बे दिवस
अध्यात्म उपदेश होंशथी सांभळ्यो. त्यारबाद चैत्र वद छठ्ठे पू. गुरुदेव पोरबंदर तरफ
पधार्या.
माळीयाना प्रवचनमांथी थोडीक प्रसादी
आ समयसार शास्त्र छे.
‘समयसार’ एटले शुं? आ देहथी भिन्न अंदर जे आत्मा छे तेने ‘समयसार’
कहेवाय छे; तेनुं स्वरूप बतावनारुं आ शास्त्र समयसार छे.
जे अरिहंत अने सिद्धपरमात्मा थया ते क््यांथी थया? ते परमात्मपणुं क््यांय
बहारथी नथी आव्युं पण आत्मामां ज तेवो ज्ञान–आनंद स्वभाव छे ते स्वभावमांथी
ज परमात्मपणुं प्रगट थयुं छे.
जेम चणामां मीठास छे ने लींडी पीपरमां तीखास छे, ते बहारथी नथी आवती
पण अंदर भरी छे ते ज प्रगटे छे, तेम दरेक आत्मा ज्ञान–आनंद स्वभावे पूरो भरेलो
भगवान छे, तेनुं भान करतां ते प्रगटे छे.