છે, તેના દર્શન ચાર વર્ષ પહેલાંં (સં. ૨૦૨૩ માં) કર્યાં હતા; તેમને
જઈને પરમાત્માનો ભેટો કરનારા એવા મહાન આચાર્યદેવે આ સમયસારની રચના
કરી છે.
પ્રમત્તપણું કે અપ્રમત્તપણું, અથવા સંસારીપણું કે સિદ્ધપણું, એવા ભેદોના લક્ષે આત્માનું
શુદ્ધ સ્વરૂપ પકડાતું નથી; માટે કહે છે કે પ્રમત્ત કે અપ્રમત્ત તે આત્મા નથી, એક
જ્ઞાયકભાવ તે આત્મા છે. આવા જ્ઞાયકસ્વભાવપણે જે પોતે પોતાને અનુભવે તે
આત્માને ‘શુદ્ધ’ કહીએ છીએ. શુદ્ધતત્ત્વ જ બધા તત્ત્વોમાં સર્વોપરી શ્રેષ્ઠ સારરૂપ છે,
અને તે શુદ્ધતત્ત્વ ધર્મીનાં અંતરમાં ધ્યેયપણે જયવંત વર્તે છે.
આત્મા તેનો
આત્માની ઉપાસના જેણે કરી તેણે શુદ્ધઆત્માની સેવા કરી કહેવાય છે. અનુભવમાં
આવ્યા વિના ‘આ શુદ્ધ છે’ એમ કહેશે કોણ? અનુભવ થયો ત્યારે ખબર પડી કે ‘હું
આવો શુદ્ધ છું.’ અતીન્દ્રિ આનંદના અનુભવમાં ‘શુદ્ધ’ નો નમૂનો આવ્યો ત્યારે ‘આત્મા
આવો શુદ્ધ છું’ એમ જાણ્યું અને તેને જ શુદ્ધઆત્મા કહ્યો. જે શુભ–અશુભના વેદનમાં જ
ઊભો છે તેને તો શુદ્ધઆત્માની ખબર નથી. શુદ્ધઆત્માના અનુભવ વડે જેણે મોહ–
વિકારને જીતી લીધા: (–નષ્ટ કર્યાં–) તે જૈન છે. –
ये ही वचनसे समझले जिनप्रवचनका मर्म।