: શ્રાવણ : ૨૪૯૭ : આત્મધર્મ : ૨૩ :
જ ઉલ્લસ્યો. એ સુખની શી વાત? કુંદકુંદસ્વામી જેવા જેની અત્યંત પ્રશંસા કરે છે, તેવું
સુખ આત્માના સ્વભાવમાં ભર્યું છે. અરે, પ્રસન્નતાથી તેની પ્રતીત તો કરો. પ્રતીત
કરતાં તે પ્રગટ થશે. નાસ્તિમાંથી અસ્તિ ક્યાંથી આવશે? સત્ છે–તેની અસ્તિનો
સ્વીકાર કરતાં તે અનુભવમાં આવશે.
ધર્માત્મા આવા પોતાના સ્વભાવસુખની પ્રતીત કરીને તેમાં એવા ઘૂસી ગયા કે
તેમાંથી હવે બહાર આવવું ગમતું નથી; શુભમાં આવવું પડે તોપણ દુઃખ લાગે છે, ત્યાં
અશુભની તો શી વાત? અરે, ક્યાં ચૈતન્યના પરમ આહ્લાદની શાંતિ, ને ક્યાં
શુભાશુભરાગની આકુળતા! અતીન્દ્રિય આનંદના પાક આત્માના ખેતરમાં જ પાકે છે.
અતીન્દ્રિય આનંદ પાકવાનું સ્થાન આ ચૈતન્યક્ષેત્ર જ છે, બીજે ક્યાંય તે પાકે નહીં.
પહેલાં એની શ્રદ્ધાનાં બીજ વાવ તો પરમ આનંદનાં પાક પાકશે.–ભાઈ, આ બધું
તારામાં જ છે. તારો આત્મા જ આવો સુખસ્વરૂપ છે....પરમશાંતિના પિંડરૂપે તું પોતાને
દેખ...અનુભવ કર...એજ સાચું સુખ છે, એ જ પ્રશંસનીય ને પ્રાર્થનીય છે.
–જયપુર–પ્રવચનો આવતા અંકે પૂર્ણ થશે.
* * * * *
જિ ન ભા વ ના
જે શુદ્ધઆત્માની ભાવના ભાવીને જીવ
જિન થાય છે, તે શુદ્ધાત્માને ઓળખીને તેની
ભાવના ભાવવી તે જિનભાવના છે; આવી
જિનભાવના ભાવનાર જીવ સિદ્ધ થાય છે.
સ્વભાવને ભૂલીને પરભાવની ભાવના
(–દેહ હું–રાગ હું એવી ભાવના) તે
સંસારદુઃખનું કારણ છે અને નિજસ્વભાવની
ભાવનારૂપ જિનભાવના તે પરમ સિદ્ધિસુખનું
કારણ છે.
માટે હે જીવ! તું જિનભાવના ભાવ.