: २० : आत्मधर्म : श्रावण : २४९७ :
जेओ शुद्धनयवडे भूतार्थस्वभावने एटले के शुद्धआत्माने अनुभवे छे तेओ ज
सम्यग्द्रष्टि छे. शुद्धनयनी आवी अनुभूति ते ज सम्यग्दर्शन छे; ते ज सम्यग्दर्शन
पामवानी एकमात्र रीत छे, बीजी कोई रीत नथी.
* सम्यग्दर्शनमां व्यवहारनयनो आश्रय नथी, केमके व्यवहारनय जे बतावे छे ते
अभूतार्थ छे.
* सम्यग्दर्शनमां शुद्धनयनो आश्रय छे, केमके भूतार्थस्वभावने देखे छे. भूतार्थ
अने शुद्धनय बंनेने अभेद करीने तेना आश्रये सम्यग्दर्शन कह्युं छे.
शुद्धनयनो विषय एवो नथी के न समजाय! तेने कदाच वचनातीत कहेवाय, पण
ते कांई ज्ञानातीत नथी, ज्ञानगम्य छे. जेने धर्म करवो होय, आत्मानुं स्वरूप समजवुं होय
तेने अंतरमां रागथी भिन्न पोतानुं स्वरूप अनुभवमां आवी शके छे, अने ते ज शुद्धनय
छे. अहीं तेने भूतार्थ कहीने तेना ज आश्रये सम्यग्दर्शन कह्युं छे. जेटला भेदभंगना
विकल्पो छे ते कोई सम्यग्दर्शनमां नथी, सम्यग्दर्शनमां ते बधायनो निषेध छे.
व्यवहारना जेटला प्रकारो छे ते बधाय आत्माना शुद्धस्वभावने नथी बतावता
पण अभूतार्थ भावने बतावे छे, तेथी ते नयने अभूतार्थ कह्यो छे, ने तेना बतावेला
अभूतार्थभावोना अनुभव वडे शुद्धआत्मा प्रतीतमां आवतो नथी एटले सम्यग्दर्शन
थतुं नथी. सम्यग्दर्शन तो आत्माना शुद्धस्वभावना अनुभवथी ज थाय छे, ने ते
शुद्धस्वभावने तो शुद्धनय देखे छे. माटे शुद्धनयने भूतार्थ कह्यो छे ने तेना ज आश्रये
सम्यग्दर्शन कह्युं छे.
आत्माने परना संबंधवाळो बतावे, रागादि अशुद्धभाववाळो बतावे, के
पर्यायभेद के गुणगुणीभेद पाडीने आत्मा बतावे–ते बधाय प्रकारना व्यवहारनो आश्रय
करतां शुद्धआत्मा अनुभवमां नथी आवतो, विकल्पो ज अनुभवमां आवे छे, माटे ते
बधाय व्यवहार अभूतार्थ छे; –एक शुद्धनय ज भूतार्थ छे; ते शुद्धआत्माने गुण–
पर्यायना भेद वगरनो, राग वगरनो ने परना संबंध वगरनो अनुभव करावे छे.
सम्यग्दर्शन पामवानी रीत शुं छे तेनी आ वात छे. सम्यग्दर्शन तो अबंध–भाव
छे, मोक्षनुं कारण छे; तेणे अंतरमां रागथी पार वीतरागी अमृतसागर देख्यो छे, एना
सिवाय बीजे क्यांय एने प्रेम नथी,–आत्मबुद्धि नथी. सम्यग्द्रष्टिनी परिणति